Campeche

Palenque-Campeche,


We waren vanmorgen er weer vroeg bij en zaten om 7 uur aan een uitgebreid ontbijtbuffet.
Om 8 uur vertrekken en tot 12 uur rijden we dan door het gewone Mexicaanse landschap. Heel groen, bananenbomen, kokospalmen, en ander groen en daarnaast veel vee. We zien weer de bekende cowboys, ze steken voor onze bus over met hun vee. . Je ziet mooie huizen maar nog veel meer minder mooie huizen. En soms zelfs schamele hutten. Om 12 uur komen we bij de zee en rijden we een tijd naast de kust van de golf van Mexico.
Het is hier nog niet toeristisch en je ziet echt van die schamele hutjes staan met uitzicht op zee, bij ons onvoorstelbaar. Op zo'n mooi plekje zouden de rijken mensen beslag op gelegd hebben. We stoppen bij een eenvoudig restaurantje aan het strand waar iedereen gebakken garnalen krijgt behalve John, die heeft kip. Zoals vaak is het weer een grap hoe de mensen alles bij elkaar scharrelen. Nadat twee mensen van de groep de witte wijn hadden besteld was hij op en moest je wat anders bestellen. Wij hadden het geluk nog een koel flesje rode wijn te kunnen kopen. Schrik niet, dat zijn van die miniflesjes. We zaten heerlijk alles aan de rand van de zee dit alles op te smikkelen met uitzicht op vissersboten.
Daarna was het nog maar even voordat we in Campeche arriveerden. Een oude koloniale stad aan de zee. Omringt door een vestigingsmuur. Nadat we ons ingecheckt hadden verdwenen John en ik meteen de stad in. Het zijn net als in eerdere Mexicaanse stadjes mooie huizen n allerlei kleuren.
Eer kerk met mooi tegelwerk aan de buitenkant die op zijn dak naast de toren nog een andere toren heeft die dienst heeft gedaan als vuurtoren.Een brede boulevard. Een gele kerk waar op een plaatsje naast een begrafenismuur is en de klokken van de toren op de grond staan. Weer het mooie plein met een leuk restaurant wat boven in een zuilengalerij zit en wat uitkijkt op het plein. We drinken er eerst samen een drankje, komen dan beneden een groot deel van de groep tegen in het cafe midden op het plein en nemen er daar ook een. De jongen die bedient raakt helemaal in paniek en heeft per glas wel 10 minuten nodig om het klaar te maken wat tot veel plezier bij ons zorgt. We gaan met een aantal van hen 's avonds weer in het restaurant boven eten. Vis zoals je ze bij ons in het beste visrestaurant niet tegen komt. Kris eet haai. Maar dat bevalt hem minder. Het lijkt wat op tonijn. Daarna hebben John en ik nog wat in het dorp gewandeld. Naar een soort Efteling fontein gekeken die ook op muziek hoger en lager spoot in de maat. Het was allemaal operamuziek en daar kreeg John tot mijn verdriet gauw genoeg van. Nu in een cafeetje gauw dit op internet zetten want die werkt niet in het hotel. Lekker aan de koffie.