Antigua- Copan

Vanmorgen weer erg vroeg op. We hadden een matige nacht. Om 5 uur werd ik gewekt door de telefoon. Was het iemand uit Nederland die niet wist dat we in Mexico zaten. Daarna was het gedaan met de rust want omdat je uit je slaap was kon je ieder geluid in het hotel weer horen. En dat was niet zachtjes.
We waren daardoor lekker vroeg erbij om met de kinderen te skypen. Alle 4 de kleinkindjes weer gezien, we missen die erg. Daarna is het eigenlijk alleen een dag van reizen geweest. Guatemala door.
We zijn ' morgens door Guatemalastad zelf getrokken. Het is een zeer gevaarlijke stad volgens onze reisleider. Liesbeth die op de , een van onze medegroepsleden had op de vulkanentocht al een stel uit Antwerpen gesproken die alleen op stap waren en zich zeer onveilig daar hadden gevoeld. Ze waren enorm angstig er door geworden. Iedereen loopt er met een geweer. Johan de reisleider vertelde dat je er net als in ieder stad zeer rijke wijken hebt met de meest luxe winkels en de meest arme sloppenwijken. Er zijn wijken die veilig zijn en waar de politie nog de macht over heeft maar ook wijken waar de jeugdbendes de baas zijn en je leven niets waard is. De overheid heeft op die wijken totaal geen grip en de criminaliteit is daar zeer hoog.
We hebben even gestopt op een bezinestation waar ook bewaking rond liep en waar je zicht had op de voorsteden van de stad, daarna kwamen we op het centrale plein waar ook veel leger en politie rondliep. Heel weinig toeristen. Op het oude presidentieel paleis en midden op het plein hingen de vlaggen halfstok. Dit vanwege de aardbeving. De kathedraal stond ook aan het plein en was minder mooi dan andere exemplaren die we gezien hadden. Verder waren er allerlei boekenstalletjes, een band die aan de zijkant aan het spelen was, een hoop kabaal.
Hierna hebben we de reis weer verder doorgezet, We daalden door een lang dal op de Pan Amerikaweg af naar Honduras. We kwamen daar rond 5 uur aan en het passeren van de grens ging snel. Helaas mochten we geen foto's maken want anders had ik zeker de grensboom gefotografeerd, een houten lange stam die met een touw omhoog getakeld werd.
Het landschap is prachtig, groene bergen met kokospalmen, bananenplanten, koffie. Het dorpje waar we aankwamen is snoezig. We werden meteen al door de plaatselijke verkoopstertjes begroet met poppen, kinderen van de leeftijd van 4 staan onder begeleiding van een wat ouder zusje de poppen voor een dollar aan te bieden. Het hotel is leuk. We hebben net in de bar al weer een Margarita zitten drinken en daarna op stap gegaan om te eten. Overal kom uit de cafe's disco muziek. Maar als je dan binnen kijkt zit er een persoon en een halve paardenkop. Het kan ook zijn dat dat komt door de bruiloft van iemand in het dorp. We zijn net op het plein als vreselijk veel mensen uit een soort gemeenschap huis stromen. Veel kinderen in witte jurkjes. Toen ik binnen keek zag ik achterin de bruid afscheid nemen. Er stonden allemaal kleine tafeltjes met grote colaflessen er op. Buiten stonden een aantal grote bakken met rijst, groentes en iets afgedekt, misschien wel kip. De gasten die naar buiten stroomden hadden allemaal de tafelstukjes mee en sommigen ook nog een zakje met het overgebleven eten. Voor ons hotel staan etensstalletjes en daar is het tot 's avonds laat een komen en gaan van mensen die daar een bakje eten halen. Vooral plaatselijke bevolking en backpackers. Op het plein zij ook vier muzikanten, 3 gitaren en een accordion serenades aan het brengen. Overal rennen de kleine kinderen nog rond, vaak ook om nog iets te trachten te verkopen. We zijn weer op de kamer en ik ga nu snel het programma van morgen doornemen, we bezoeken weer een Mayasite en als ik van te voren heb gelezen wat het voorstelt , de betekenis, dan is het veel leuker om te volgen.