Playa del carmen- Breda

Het is nu echt het einde van onze vakantie. We zitten op het vliegveld in Cancun zo'n bijna 4 uur vast. We vermengen het onaangename maar met het aangename. Inplaats van buiten in het zonnetje zit ik in een bar aan een Margarita maar dit verslag verder bij te werken.
We hebben net afscheid genomen van onze Belgische vrienden en de reisleider en het is toch vreemd na 4 weken samen optrekken elkaar vaarwel te zeggen. We hebben het goed samen gehad. Ik zal moeite moeten doen om de Belgische woorden die je automatisch gaat gebruiken weer los te laten.
Naast afscheid van de groep en leider nemen we ook afscheid van 3 landen die we als prachtig hebben ervaren. Met warme, hartelijke mensen.
Afscheid van de toiletten, zeer proper en schoon, met afvalbakken om het toiletpapier in te gooien. Vraagt dat in het begin extra oplettendheid, nu moeten we misschien uitkijken dat we het thuis niet meteen in de prullenmand willen werpen. Afscheid van de obers die zodra je maar je laatste hapje genomen hebt en soms al eerder je bord komen weg halen.
Afscheid van Mayasites en kerken, waarbij ik persoonlijk het bezoek aan de Mayakerk in het dorp van de twee tweelingindiaanse dorpen waar je niet mocht fotograferen het absolute hoogtepunt vond. Maar het staat op mijn netvlies gegrift, de witte kerk met de groene bedekking van dennennaalden en al de kaarsen en gelovige Mayamensen. Ook al de kleurige bevolking, altijd vriendelijk en aardig, in de hooglanden nog in de meest mooie traditionele kledij. Afscheid van een heerlijke keuken, beter voor mijn lijn. Vanmorgen hadden we het absolute hoogtepunt aan ontbijt. Een bord met wel 7 stukken fruit. Daarna eggs bendedict. Gepoceerde eieren met Hollandaise saus, overheerlijk. Dan ieder broodje wat je maar verzonnen kon krijgen kon je krijgen, verder allerlei cakejes en gebakjes, besproeid met zo veel koffie als je wilde, een absolute topper, we zaten aan de rand van het strand. We hebben er bijna anderhalf uur gezeten, het is dat door de eggs onze maagjes al gevuld waren, maar holle bolle Gijs kan er goed terecht. Verder afscheid van de zee, de zon en het strand, het koude Nederland weer in. Het is dat aan de andere kant de kindjes en kleinkindjes wachten want anders bleef ik het liefste hier.
Intussen zijn we weer in Nederland. De reis verliep zeer voorspoedig. Zelf heb ik nog wel wat kunnen slapen, John minder. Alle vliegtuigen kwamen vroeger aan dan gepland was en onze koffers het eerst eruit. We konden dan ook snel de fyra oppakken en het was maar goed dat we van de laatste van de groep Elvira en Theo op Schiphol al afscheid genomen hadden want die hebben we niet meer gezien hoewel ze ook
met de Fyra naar Breda zouden gaan.
De kindjes wachtten ons op op het station in Breda. Het is werkelijk hartverwarmend hoe blij die zijn om ons te zien. We vallen,meteen in de Nederlandse sfeer. Noor is in een zwarte pieten pak verkleed en alle twee zijn vol van Sinterklaas die ze deze middag gezien hebben. Na bij hen gegeten te hebben gaan we nu alle twee meteen naar bed, we zijn bekaf.

Einde van een heel fijne reis