Laatste dag in Mexico-stad

Vandaag was het een ongelooflijk leuke dag. Omdat het de laatste dag in Mexico- stad was zijn we vroeg opgestaan. We hebben 's morgens de stad door gezworven. Gewoon onze neus achterna. Eerst in de grote basiliek alles bekeken. We hadden erg veel geluk. Een mis met orgel en gezang. Op dinsdagmorgen, in welk katholiek land komt men daar nog om. En dan ook nog prachtig gezongen, niet van dat vals gezang wat sommige kerkkoortjes in Nederland in een mis soms voort kunnen brengen. Omdat we op het einde van die mis kwamen konden we na afloop heel de kerk bekijken. Gewoon ongelooflijk wat de kerk voor een rijkdommen heeft.
Daarna de opgravingen van de Templo Mayor bekeken, de Aztekentempel die door de Spanjaarden verwoest is en waar ze hun hoofdstad van maakten. De ruïnes van de tempel zijn lang begraven geweest en worden sinds kort weer opgegraven. Daarna de wijk hier achter doorgeslenterd. Wat een drukte, wat een rijkdom en armoede door elkaar heen. Winkeltjes met van alles en nog wat, kleine restaurantjes, straatverkopers, open markten, schoonheidssalons op straat, nagelstudio's, de tandarts mistten we nog, maar daar is het al te veel geen ontwikkelingsland meer voor.
We zagen ook nog een indiaanse sjamaan waar de mensen in rijen voor stonden te wachten. Je kocht een bos groen en die stak hij aan in zijn brander en dan werd je van alle kanten bewierookt en beklopt en bleef hij denk ik op probleemgebieden hangen.
Daarna zijn we het nationale paleis gaan bezoeken. Prachtig gewoon. Tijdens de gebruikelijke controle met apparaten waar alles doorheen werd gehaald werd mijn flesje water ontdekt. Zelfs het nemen van een paar slokken kon de bewaking niet vermurwen, water kon het niet zijn, maar misschien wel een gevaarlijk brouwsel waar we de regering mee zouden kunnen opblazen.
Het paleis is prachtig. Beschilderd met muurschilderingen van Diego Rivera waar heel de Mexicaanse geschiedenis word in uitgebeeld. Op een treffende, vermakelijke wijze soms, maar o zo kleurijk en prachtig geschilderd. Ieder land zou zich kunnen wensen op zo ' n pakkende manier zijn geschiedenis aan ieder te verkondigen. Verder weer.
Zo tussen door zijn we weer herhaaldelijk op mooie uitbeeldingen van het dodenfeest gestoten. Bij een voorstelling, je moet het zien als de kerststallen bij ons, die ook levensgroot op straat of in kerken , winkels of huizen kunnen staan, liet zich net een stel fotograferen met een tentoongesteld dood echtpaar skelet, daar stond bij tot in de eeuwigheid. Hoewel John niet zo 'n zin had om daar met mij op de foto te gaan nam een Mexicaanse vrouw het heft in handen en nam het fototoestel en zei in het Nederlands dat word een leuke foto, ik neem hem wel. Bleek het een Nederlandse gids te zijn. John vond het de goden tarten zo 'n foto, dus als een van ons beiden komt te overlijden dan weten we waar dat door komt.
We zijn verder gewandeld naar het paleis van schone kunsten, Dat van binnen bezichtigd, prachtige art nouveau, ook weer met mooie beschilderingen. Naar het postkantoor, gewoon in gebruik, maar ook zo art nouveau. Lekker op een terras daarna uit zitten blazen. Dit alles hebben we gezellig met zijn beidjes gedaan en daarna zijn we om drie uur met heel de groep de metro in gedoken naar het antropologisch museum.
Wat een mooi museum, je komt daar heel de Mexicaanse geschiedenis tegen. Het riep bij mij weer gevoelens op die ik altijd heb als we reizen. Wat lijken mensen van andere culturen toch op elkaar. Hoe religie uitgedrukt wordt, door licht, vuur, geloof in beneden en boven. Hoe tempels lijken op elkaar , tempels van de zonnegod, en piramides in Egypte, en verder doorgedacht ook in onze kerken. Hoger en mooier. Hoe een kleed van de Indianen lijkt op de mandala tekeningen in Nepal. Als we het museum om 7 uur verlaten was ik heel moe, maar zeer voldaan.
We zijn daarna met 10 man van de groep met de reisleider heerlijk wezen eten in het restaurant du Opera. Het lijkt op een van onze lievelingsrestaurants in Parijs. Een enorm leuke ambiance. En daarna naar een plein waar allerlei bands muziek maken en tegen wat geld voor je spelen. Fantastisch gewoon. Nadat we wat betaald hadden kregen we een serenade van een zanger met twee gitaristen en twee trompetten.
Nu voor Goei Weer, we kunnen in plaats van naar Callelja naar Mexico stad, de trompetten hadden nog een lesje van Eem en Ans kunnen krijgen, die spelen heel wat minder vals. Wij zouden met ons allen bakken geld kunnen ophalen. En de sfeer eromheen zouden we allen leuk vinden. Ik kreeg nog een persoonlijke serenade door een harpist die ongelooflijk een lied inzetten waar wij met de band mee bezig zijn. Kan het nog gekker.
Toen we terug bij het hotel kwamen was het al veel minder druk op straat. Wij noemen de straat van ons hotel het Ramblas. Zo' n ambiance moet je je er voorstellen. Nu was het rustig maar voor ons hotel was het een samenscholing van agenten. Wat zou er aan de hand zijn? Bleek dat die agenten bij ons sliepen. Rij voor rij marcheerden ze net als soldaten naar binnen en kregen boven van de hoofdagent een sleutel van hun kamer. Het gaf bij ons veel hilariteit. We zullen vannacht zeker veilig slapen.
Ik eindig. Morgen weer vroeg op, dan reizen we naar Puebla.