Laatste dag Xian, op naar Beijing

Laatste dag in Xian, op naar Beijing
We vinden na al het natuurschoon wat we gezien hebben Xian maar een drukke stad.
Nu zit het ons hier niet mee. Na de pech de eerste dag hebben we gisteren ook weer niet al het geluk van de wereld gehad.
We hadden het hotel een aantal bezienswaardigheden op laten schrijven in Chinese tekens, maar omdat de meeste taxichauffeurs niet kunnen lezen hadden we fonetisch de tekens er ook op laten zetten.
We wilden naar de medicijnmarkt, omdat je daar allerlei gekke medicijnen ziet, schorpioenen, slangen, vleermuizen, schildpadden en ik weet al wat niet meer.
De eerste taxichauffeur vroeg 150 yuan, 15 euro, voor taxi's een belachelijk bedrag. Omdat hij niet de meter wilde zetten en we erg gewaarschuwd waren voor taxichauffeurs die je oplichtte, daar meteen uitgestapt.
De tweede taxichauffeur begreep meteen toen we fonetisch uitspraken waar we heen wilden en zette ook onmiddellijk de meter aan. We reden de richting uit die volgens de kaart ook klopte. Maar ineens kwamen we de stad uit en op de tolweg terecht. Wij riepen stop stop, maar de man ging onverstoorbaar door en riep pi ma jo, en wees maar naar voren. . Na 30 km werden we zo boos dat we hem naar een politiepost hebben gedirigeerd. Daar sprak geen hond en ook geen Chinees Engels en er werd iemand gebeld die het wel sprak.
Na veel over en weer getelefoneer kwam de aap uit de mouw, de man reed naar het Terracottaleger, zo'n twee uur uit de stad. Hij was niet fout, maar de hotelreceptie had voor de medicijnmarkt waar we naar toe wilden, het aardenwerkenleger ingevuld. Dus een uur of 2 voor niets in de taxi. Hij terug en zou ons naar de markt nu brengen, maar dat kon hij ook niet vinden; hij zette ons bij een apotheek af in plaats van op de verwachte kleurrijke markt. Boos wij de taxi uit, met het geld dat we de nieuwe taxi moesten betalen hadden we bijna met de eerste taxi naar het Terracottaleger mee gekund.
We zijn toen maar wat op de moslimmarkt aan het neuzen geweest en samen met de Bredaclub lekker 's avonds zitten eten.
Vandaag hebben we wel met een plattegrond de bewuste medicijnmarkt bereikt. Heel grappig al die dode beesten. Er lagen schorpioenen te drogen op de grond, zakken met slangen, zee-egels, vleermuizen, opgezette kleine hertjes, je kon het zo gek niet opnoemen. Je wordt belaagd door verkopers die voor al de kwalen die je hebt of nog niet hebt wel een middeltje hebben wat ze aan je kwijt willen. Ik heb me een wondermiddeltje voor hoofdpijn aan laten smeren, ben benieuwd of het zal helpen.
Je moet echt uitkijken, want ik wilde een parel kopen, had een prijs afgesproken en ineens was de parel verwisseld voor een veel kleinere. Toen ik misbaar maakte kwam de grote niet meer te voorschijn, maar mijn geld heeft ze toen ook niet gekregen. De parel zou denk ik ook wel nep geweest zijn.
Daarna zijn we naar het museum geweest wat een prachtig overzicht geeft van de Chinese geschiedenis en ook van de plaats daarin van de zijderoute. We hebben daar ook nog soldaten gezien van het Terracottaleger, maar ook van andere keizers de terracottalegers. Die waren echter veel kleiner, daar waren de soldaten niet op grootte, maar kleine poppen. Ook heel mooi om te zien.
Tenslotte zijn we naar het zijderoutemomument gereden, het monument van het begin of het einde van de zijderoute. We moesten daar toch beiden op de foto. Op het plakkaat ervoor stond de zijderoute afgebeeld, met als steden voorwaar Amsterdam en Rotterdam erbij, nooit geweten dat die tot de zijderoute behoorden, maar ook alle steden van de zijderoute werden vermeld.
We vertrekken dadelijk weer met de nachttrein naar Beijing waar we morgenvroeg aankomen. Ben benieuwd of ik daar na 7 jaar iets herken.
Wij hebben altijd geroepen dat we in 2002 net op tijd in China waren om nog iets van het authentieke China te zien. Dat klopt. Xian is zo westers geworden. Geen fietsen meer maar auto's en files. En alles volgebouwd. De duurste warenhuizen en in iedere straat wel 2 banken.
Geen Maopakken meer, maar Hugo Boss en Lacoste T-shirts. Jammer voor ons, maar voor de Chinezen denk ik te prefereren.