Yazd, de lemen stad

Gisteren zijn we van Shiraz naar Yazd gegaan. Een lange tocht door de woestijn en door de bergen. We hebben eerst nog een graf van Sirius met oudheden daaromheen bezocht. De lunch was een picknick met heel de groep in een kleine oase in de woestijn onder de bomen. De chauffeur rolt een kleed uit. Intussen komen er allerlei mensen naar ons kijken en we werden toen ineens uitgenodigd door de mensen van de fabriek die daar was en waar marmer verwerkt werd. Dat is weer iets typisch Iraans, zo gastvrij. We hebben de hele fabriek bekeken. Daarna hadden we een lange tocht door de woestijn verder. We kwamen nog ijshuisjes tegen. Daar werd in de winter ijs in opgeslagen dat de hele zomer voor het koel houden van alles kon zorgen.
Tegen de avond kwamen we in Yazd aan.
Het hotel waar we momenteel logeren is prachtig. Een oude karavanserai. Vandaag hebben we de hele oude lemen stad bekeken. Yazd is een stad in de woestijn. De huizen zijn gemaakt van leem en op de daken staan hoge windtorens die in de huizen verkoeling moeten brengen. Het geeft een zeer speciaal gezicht. De mensen zijn hier weer veel conservatiever dan in Shiraz en Isfahan. Alle vrouwen zijn weer diep in het zwart gedoken en je komt hier zelfs vrouwen tegen die helemaal niet meer te herkennen zijn, omdat ze alleen door een gaasje kijken.
Ons valt op, dat vooral de oude lelijke vrouwen hun schoonheid verbergen onder een chador, en dat de mooie en jonge vrouwen nog wel eens een koket zwart jasje dragen met een sjaal waarbij nog wat van hun haar is te zien.
We hebben met Eem en Richard veel moskeeën en oude huizen bezocht, blaren op de voeten gelopen.
We beginnen met het mausoleum Hussein te beklimmen. Dit staat aan een groot plein. De voorkant is behangen met levensgrote portretten van Khomeiny en een andere grootheid. Je kunt de twee verdiepingen beklimmen en wordt beloond met een mooi uitzicht over Yazd. Aan de voorkant staat een levensgroot gevaarte wat men in de optocht die gehouden wordt in de rouwmaand, Mohharam, meesleept. Dat zo’n enorm gevaarte meegedragen kan worden, het is wel twee verdiepingen hoog, dat moet immense inspanningen kosten.
Voor het plein is ook van alles in orde gebracht voor een bijeenkomst. Dranghekken, afscheidingen met groen laken. Er wordt deze avond een bijeenkomst gehouden voor de verkiezingen die over een paar dagen plaats vinden.
We zien in de straat verder op een soort lunchroom, ijs en koekjes kun je er krijgen en Nescafé staat op de ruit. Daar hebben we wel zin in. Wij de winkel in. Helaas geen koffie. Teleurgesteld de zaak uit. Op zoek naar een moskee. Wanneer we een half uur later door dezelfde straat lopen worden we ineens door de eigenaar van de straat geplukt met koffie, koffie, koffie. Hij heeft een grote ijzeren kan met water op een vuurtje gezet en we moeten nog even wachten tot het water kookt. Er wordt een pot met Nescafé op de tafel gezet met suiker en heerlijke koekjes. Onbegrijpelijk hoe hij ons toch terug kan vinden om aan onze vraag te voldoen.
Daarna geen we het watermuseum bezoeken. We krijgen daar uitleg over de irrigatiekanalen die vanuit de bergen tot in Yazd komen. In heel Iran heeft men een ondergronds bevloeiingssysteem waardoor midden in de woestijn er toch te leven valt. Er is in het museum een voorbeeld van zo’n ganat te zien. Je daalt een trap af en komt dan bij een kanaal waar koel en helder water stroomt.
We zullen 's middags in een huis, wat we bezoeken, ook zo’n kanaal zien waar men een soort zitje heeft gemaakt om naast het koele water beneden in het huis bescherming tegen de hitte te zoeken.
We bekijken in de oude stad de tradionele lemen huizen, krijgen in verschillende huizen een rondleiding, lunchen in een oude haman, en zwerven door de mooie oude straatjes. Het leem geeft de stad een prachtige uitstraling, alle warme kleuren rood en geel, smalle straatjes met doorkijkjes waar de vrouwen in hun zwarte chadors in passen. Op veel van de huizen staat een soort windtoren. Het is de meest oude manier om airco in je huis te krijgen. Door de torens wordt koele wind je huis in geblazen waarmee je de kamers, de waterreservoirs en de voorraad koelt. Het leem zorgt ook dat overdag je huis koel blijft, ‘s nachts staan de muren dan weer warmte af. Helaas vragen deze huizen veel onderhoud waardoor de moderne Iraniër liever in een appartement woont met echte airco.
In de namiddag bekijken we de Jameh moskee. Hier staat in de gebedsruimte een ouderwetse klok in de nis van een muur. De moskee is uit de 13de eeuw en is weer prachtig betegeld. Daarna gaan we in het nabijgelegen Silver Road Hotel thee drinken en ‘s avonds eten. Je kunt er lekker buiten zitten en wat kletsen met andere reizigers.
.