De een na warmste plaats op aarde.

Turpan.De een na warmste plaats op aarde.
We zijn maandag uit Kashgar vertrokken. Eerst langs het postkantoor waar 7 kilo naar Nederland ging, oa. ook de Boeddha voor 400 yuan, 40 euro.
Dat was weer een heel gemier. De douane moest kijken en die was er niet, wachten, wachten, wachten.
Ik was ondertussen naar een opticien gelopen, omdat na een botsing met een man uit Kirgizstan mijn bril steeds scheef op mijn neus bleef staan en dat is, naast dat het geen gezicht is, ook lastig met kijken. Bij de opticien, de enige die ik maar ontdekt had in die grote stad, bekeken 3 mensen mijn bril, schudden het hoofd en wat ik begreep was dat ze er niets mee konden aanvangen. Glasbrillen zijn hier ook onbekend, ze hebben vaak van die enorm dikke monturen.
De treinreis is ook een hele ervaring. Je moet je aanmelden op het perron bij jouw coupe. Dan moet je snel instappen en meteen doorlopen. Omdat dit het beginstation was hadden we wat tijd dus moesten we een generale repetitie houden. Dan merk je toch wel dat het moeilijk is om met zo'n hele groep in die korte tijd de trein in te komen. Wij reisden een soort eerste klas. Softsleepers. Heerlijk een coupe met 4 man,links en rechts twee bedden boven elkaar. Je zit uiterst comfortabel en slaapt ook comfortabel. Door de raampjes zagen we dat we door een eindeloze woestijn reden. Naast ons, wat verder, een autoweg, links of rechts waar af en toe Chinese vrachtwagens op reden en waaruit sommigen van ons met een kaart konden opmaken waar we waren, want nu loopt de weg links en nu rechts van het spoor.
Wanneer je door de trein loopt, is het een belevenis op zich. Wij zitten echt in de luxe coupes, de gewone Chinezen zitten boven op elkaar. Allemaal te tetteren en te kwetteren en vreselijk vies uitziende dingen te verorberen.
Wanneer het voor ons etenstijd is halen we de noodlesoepbakjes te voorschijn, wat heet water erbij uit de warmwatertank die in de trein aanwezig is en klaar is je maaltijd.
Omdat het bier erg warm was en niet koud dacht Richard een fles wijn te scoren. Het was frambozensap, mierzoet.
Wij sliepen met Eem en Richard en hadden het heel gezellig Om 10 uur zouden de lichten uitgaan dus ik was al in pyjama en we hadden de bedden al klaar gelegd en toen zijn we aan een glaasje wodka gegaan. Het was achteraf gezien wel stom van mij.
Door het stanvirus ook steeds geplaagd, 's morgens leeggelopen op het postkantoor, de goede berichten van mensen die voorgegaan waren met een penicillinekuur, was ik ook aan de antibiotica gegaan. Was goed ziek die nacht, al had ik het maar bij een klein glaasje gelaten.. Eigen schuld dikke bult. Toch nog wat kunnen slapen op de wiebelende matrassen. Wij hadden gelukkig de radio uitgedraaid want wie dat vergeten was werd om 6 uur gewekt met het Chinese volkslied. Wij iets later van de mensen die op de gang aan het rommelen zijn.
Ineens, het is 7 uur in de ochtend, komen dezelfde meisjes langs die gisteren alleen maar warm bier in de aanbieding hadden met cold beer, cold beer en zijn dan heel verbaasd dat we die niet nemen.
We kwamen aan in Turpan. Dit is een vreemde stad. Het is er zo warm, niet te beschrijven hoe erg. Maar overal groeien druiven en is het groen. Ze hebben een systeem zoals in Iran waar ze water uit de bergen via ondergrondse buizen laten lopen en dat maakt dat langs de huizen een goot met water loopt. De mensen drinken daaruit, wassen erin, zo kan je iemand zijn haar zien wassen en uitspoelen en 10 meter verder iemand een drinkbeker in het water zien stoppen en dat vrolijk uit zien drinken. De mensen wonen in lemen huizen met een overdekt binnenplaatsje. De koe staat naast het huis op stal en op een mestvaaltje scharrelen de kippen. De eigen ligbanken en tafels staan op geen meter afstand van dit mestvaaltje. De broodnodige schaduw door takken, druivenranken, planken of golfplaten.
Overal staan hoge bakstenen bouwsels met gaten waar de druiven in te drogen gehangen worden om krent of rozijn te worden.
Er is ook een moskee met een hoge minaret zoals in Bukhara, er zou nog een harempaleis zijn wat Eem en ik niet konden vinden.
Bij de souvenirwinkeltjes die er naast stonden wilden de meisjes, omgekeerde wereld, onze hoedjes kopen die we in Turkmenistan gekocht hadden. Omgekeerde wereld is ook dat in China ieder met ons op de foto wil, of ons fotografeert en net als wij met hen doen ons dan het resultaat laten zien, Grappig niet.
Omdat het niet het glaasje wodka was, maar gewoon mijn reactie op de penicilline, want 3 dagen later en heel de tijd op alcoholvrij blijf ik me ziek voelen, niet op de excursie gegaan die de anderen doen en waar ze vlammende bergen, oude steden, filmset van Monky King, oude graven en ik weet niet wat voor ander schoons zullen zien.
Ondertussen medisch overleg met Anne, de dochter van Eem die gebeld werd vanwege de verjaardag van haar zoontje Lander, het advies gehad te stoppen, omdat het een allergische reactie is die gevaarlijker kan zijn dan diaree. Hoop me morgen weer beter te voelen.
Het is morgen en ik voel me inderdaad wat beter maar nog wel wat slap op de benen.
Blijkbaar had de zon alles nog meer geactiveerd, maar de allergische reactie werd steeds heviger. Mijn neus helemaal gevoelloos, een droge keel, benauwd, droge ogen, en het gevoel dat de vlammen uitslaan en bibberend op de benen.
Gelukkig had een van de mensen van een Djoser groep die hier ook toevallig logeerde, anti-histamine bij zich, wat Anne had gezegd te moeten nemen en na overleg met haar daar eerst een en later nog een van geslikt. Wat gelukkig werkte. Anne had gezegd dat ik geen zon mocht zien waarop Eem had gezegd dat is niet makkelijk in de warmste stad van China. Ik was zo blij dat Eem ook voor een dag rust had gekozen, want die heeft me heerlijk geholpen, in plaats van een vrije dag was ze Florence Nightingale. Ik was heel blij met haar.
Vandaag dus beter. Weer met mijn bril weg. Weer twee opticiens die nee schudden. Een heeft nog wel wat gedaan, maar daar is het alleen maar erger van geworden. Ook een grote beschadiging nu op het glas. Vreemd. Verder een beetje het stadje bekeken en me heel rustig gehouden. Dadelijk gaan we met de trein weer verder, slapen erin en morgen vroeg zijn we in een stad waar we na het ontbijt in het hotel meteen de bus in gaan om grotten te bezoeken waar allemaal boeddha’s in staan. Verheug ik me erg op.
We hebben het nog steeds heel erg naar de zin. Hebben een enige groep en onderling erg leuk. Gisteren de verjaardag van Lander en Jasmijn gevierd. Dit was de helft van het aantal flessen wat op was gegaan, de flessen water en wijn stonden er niet bij. Je kunt je wel voorstellen dat het gezellig was.