Gytheion

Mystras-Monemvasia-Gytheio.
Camping Meltemi. N36gr 43’52
74653-74815 E 22gr 33’-41
Donderdag
We vertrekken ‘s morgens uit Mystras. Eerst moet ik nog betalen bij de tamelijk chagrijnige campingeigenaar. Het is een hele boekhouding om daar 23 euro op tafel te leggen. Eerst uitrekenen, dan alle gegevens van je kampeercarnet op een bon met doorslag. Daarna in het grote boekhoudboek. Pas dan mag je betalen en krijg je je carnet terug. Hier wordt de belasting niet opgelicht. Misschien wel daarom dat hij zo chagrijnig is deze 2 dagen, heeft hij net een belastingaanslag gehad.
We rijden naar Monemvasia. Omdat we wat boodschappen nodig hebben stoppen we bij de Lidl. Ik sta verbaasd over het assortiment, hier wel vlees te krijgen, en wanneer we afrekenen zijn we ook verbaasd over hoe weinig het kost. Waren Spar en Carrefour gewoon Nederlandse prijzen, dit echt niet.
De weg die we rijden valt ook al zo mee. Hij was als een klein geel weggetje aangegeven maar is een prachtige weg helemaal tot bijna Monemvasia, dwars door een prachtig berglandschap.
Monemvasia is het Gibraltar van Griekenland. Op een heel hoge rode rots gebouwd. De stad is door een aardbeving van het vaste land gescheiden. Nu verbindt een dam het met het vaste land. Je kunt er met je auto niet inkomen en moet een stukje over de dam lopen op bij de benedenstad te komen.
Zoals we in een aantal Griekse steden al gezien hebben pronkt een fort weer boven alles . Er bevindt zich boven ook een mooie kerk. De benedenstad is een soort toeristenstadje. Het heeft een prachtige kerk uit 1200 zoveel. Griekse mensen die hem ook bezoeken kussen alle iconen die daar achter glas geplaatst zijn Verder zijn in de benedenstad veel cafeetjes, souvenirwinkeltjes, lekkere restaurantjes. Wij gaan eten in een restaurantje dat door 2 gidsen is aangeraden. Ik eet er heerlijk gebakken kleine visjes en John een stuk kalfvlees met Griekse pasta .De katten die overal in Griekenland uit alle hoeken en gaten komen staan weer bij alle gasten aan de tafeltjes te bedelen.
Het weer slaat om als we klaar met eten zijn en de souvenirwinkeltjes willen bekijken . Het begint te regenen en er is algehele paniek bij alle mensen in de straatjes, want alles moet ingehaald worden. Er is even geen aandacht voor potentiële klanten. Die denken ook zo snel mogelijk naar de camper rennen, maar als we daar aankomen is de bui al weer over. We rijden nu weer een stukje terug en dan weer naar beneden. Gytheio is een aardige vissersplaats. De boten liggen in het haventje gemeerd, je kunt ernaast aan kleine tafeltjes vis eten. De inktvissen hangen aan een lijntje zelfs te drogen.
We nemen de eerste camping na dit vissersplaatsje. We staan weer onder de olijfbomen, met zicht op zee.. dan moet je wel tussen de volkswagenbusjes door kijken. Want vlak aan zee is een pijnboombos waar de stammen op zo’n afstand staan dat je er net met zo’n busje nog wel doorkan maar niet meer met een camper.
De campers staan onder de olijfbomen. Het geeft eigenlijk wel een beetje de splitsing in de camping waar. In de busjes zitten jonge Duitsers die aan het surfen gaan wat je hier goed schijnt te kunnen doen en in de campers zit de grijze golf zoals wij te genieten
En dat ik tot die grijze golf behoor was bij de aankomst al te merken. Ik hoorde vreselijk harde beatmuziek, Er liep een jong Nederlands stel en ik vroeg aan hen gaat deze muziek hier zo de hele dag door. Ze keken mij even onnozel aan en zeiden, vindt U hem niet mooi. Ik nee, verschrikkelijk, als dat zo de hele dag gaat dan ben ik hier zo vertrokken. Zegt de jongen, ik heb hem hier in mijn tas zitten. En ik vind het pracht muziek. Had die jongen in zijn rugzak een complete installatie zitten of er een popconcert moest gegeven worden. Ik had dat echt niet in de gaten gehad. Had er anders in ieder geval op deze manier niets over gezegd. Ja wat worden we dan toch oud he.En met mij meerdere, want hij had ook van andere ineens opmerkingen hierover gekregen en de disco is gedoofd.

Er heerst een relaxte sfeer op de camping. Er zijn net als in Australië en Nieuw-Zeeland keukens waar je kunt koken en zitplaatsen waar je het dan kan opeten. Veel van de mensen maken daar gebruik van en het is leuk om aan te zien.
Ik ga nu verder met lezen. Het boek wat ik van Paula heb gekregen dat over de Goden gaat in Griekenland en prachtig is geschreven door een Engelsman en vertaald is op geniale manier door Nicolaas Matsier.Ik zit van iedere zin te genieten, zo’n prachtig Nederlands

Vrijdag. 23 september.
Een heerlijke rustdag. Het is prachtig, zonnig weer met een zeer aangename temperatuur. Ik zwem weer ’s morgens, nu in een Olympisch bad. Het is speciaal door de campingeigenaar voor mij vroeger opengemaakt. Ze maken blijkbaar niet vaak van die gekke Hollanders mee die in de vroege ochtend al een heleboel baantjes zwemmen. .
Daarna krijg ik wat John de Miep Kraak neigingen noemt. Alles wat maar gewassen kan worden wordt gewassen en hangt na een tijdje te wapperen aan de lijnen.
Daarna krijgt de camper een grondige schoonmaak. Kastjes opgeruimd. Fornuis een extra beurt. De banken en stoelen gezogen. Het washok , douche en wc uitgevimd. IJskast schoongemaakt. De vloer gedweild. Bedden verschoont, de matten geklopt. Alles staat 6 uur later te glanzen en te glimmen.
John heeft af en toe meegeholpen maar het meest toch lekker in de zon vanuit zijn stoel geroepen dat ik op moet houden en moet komen genieten. Maar ik vind het lekker om wat in beweging te zijn en geniet ook van het Griekse stof te lijf te gaan.
Zeer tevreden daarna met John de zee in waar hij nu ook ontdekt dat de visjes hier elektrische schokjes kunnen geven.
Lekker barbecueën en tot ’s avonds laat met een mooi muziekje verder genieten van de Griekse Goden.

Zaterdag 24 september.
Wederom het prachtigste vakantieweer. Vanmorgen heerlijk gezwommen en op het strand in de zon gelegen. We besluiten vanmiddag op de fietsen naar het stadje te gaan en lekker visjes te gaan eten aan de kade. Het is heerlijk fietsen. Heuvel op. Heuvel af. In een bocht naar beneden moet ik nog oppassen dat ik niet over de max snelheid heenga. Verrukkelijke calamares aan de kade gegeten. Daarna nog een eind gefietst. We kwamen nog een fort tegen dat als museum verbouwd is. Voor Noor zal ik het op de website zetten want die is in alles van prinsessen en kastelen geïnteresseerd. Als je niet lang lopen kan zijn fietsen een uitkomst. Normaal waren we hier aan het wandelen geslagen, nu is de fiets een goed alternatief. Helemaal die elektrische, had de heuvels vandaag niet graag zonder genomen. Nu ga ik dit even op de website zetten. Ik zit op een aanhangwagen waar allemaal banken zijn opgezet, midden tussen de olijfbomen in de schaduw. Erg aangenaam. Dat is het internetpunt voor de camping. . Ook heel gezellig omdat ieder daar aan het vlooien is op internet en je heel gezellige gesprekken krijgt.
Morgen waren we van plan om verder te gaan maar zeker is het niet. Het bevalt ons zo prima hier.

zondag 25 september 2011

Het zwembad is zo prachtig dat ik vandaag zelfs een uur blijf zwemmen. Dat is ook wel nodig. Ik ben opgehouden met Dr. Frank omdat mijn haar met bossen uitvalt. Mogelijk vitamine tekort. Ben er voor bij een apotheker geweest die me dure pillen heeft voorgeschreven.
Maar ophouden met dieeten betekent ook dat de kilo’s er weer aan kunnen vliegen en dat willen we nu ook niet.
Wanneer ik terug kom zie ik dat het mooiste plaatsje op de camping vrij komt. En ja degene die me kent weet dat ik een trekje zeker van mijn moeder heb overgenomen en dat is genieten van uitzicht.
Vroeger moesten wij als kinderen soms al voor 7 uur het bed uit en op het betere plaatsje staan van mensen die vertrokken aan het meer van Lugano en dan werd heel de Alpen Kreutzer ingeklapt en opnieuw opgezet op net dat betere plaatsje met beter uitzicht.
John sputtert nog wel eens maar weet dat het eigenlijk een verloren zaak is. Binnen een half uur stonden we op het mooiste plekje van de camping.Ik verzet nog een vuilnisvat wat in het zicht is, een auto gaat ook nog weg en voila, onbeperkt zeezicht
Ik zit op dit moment dit te tikken met krekels op de achtergrond, de golven die we horen op het strand slaan en zicht op de lichtjes in de baai. Een sprookje. Gewoon zo dat ik zit te denken wil ik morgen wel weg.
We zijn vanmiddag weer wezen fietsen. We hebben het restaurantje van gisteren weer aangedaan. Toen we vertelden dat we het zelfde als gisteren weer wilden hebben kregen we dit voorgeschoteld. Het wijnglas wat gisteren normaal gevuld was nu tot de rand toe vol en de calamares werd niet meer met het brood opgediend maar met frites. Mevr zei, U had het brood gisteren niet gegeten. De rekening was een euro goedkoper. We zijn dus blijkbaar vaste gasten geworden.
We fietsten daarna een stuk ook nog de andere kant op. We kwamen sinaasappelboomgaarden tegen en bomen waar granaatappels aan hingen. We zagen ook de 2 andere campings nog en hebben dan aan die van ons een hele leuke keuze.
De dag kon helemaal niet meer stuk toen we onze 2 lieve kleinkindjes op de skype zagen. We konden ze jammer genoeg niet verstaan, maar ze zien was ook heel erg leuk.