Is dit de laatste dag in Korinthe?

We hebben nu twee dagen op het heerlijke strand in Korinthe gezeten. Lekker zwemmen, lezen, snorkelen. Mijn poot die ik weer bijna enkel was gaan noemen is toch weer een poot, hij geeft te kennen dat Athene best veel was.
We genieten op het strand van alle bedoeningen. Van het chique hotel naast ons waar de gasten op een pier met grasveldje zitten. Van de camping zelf, liefelijk onder de sinaasappelbomen en granaatappelbomen. (Helaas zijn van die laatste de vruchten door de vogels al leeggegeten)
Van de schepen die voor onze neus af en aan varen. Grote kanjers, maar ook vissersbootjes die bij ons in de baai aan het vissen zijn.
Gisteren is er nog een bosbrand boven Oud Korinthe geweest. De hele middag vlogen twee watervliegtuigen af en aan voor onze neus om de brand te blussen. Het was een spectaculair gezicht. Ze doken achter elkaar vlak voor onze neus op het water, schepten in hun buik een bulk zeewater waar ze mee naar de brand vlogen. En kwamen dan weer terug.
Vanmorgen kwam ik bij het zwemmen weer mijn vissende Griek tegen. Hij was nu met een harpoen gewapend. Een roestig geval met 3 punten. Ik grapte dat hij nu net Neptunes was. Hij moest lachen.
De vangst was toch niet je dat geweest. Ik kwam hem vanmiddag weer in het water tegen. Nu weer snorkelend met zijn visnet. Maar toen ook dat te weinig opbracht toverde hij net als de Grieken op het strand in Iria een geel visnet tevoorschijn. Hij had geen hele familie om hem te helpen maar wist ook zijn netten vol te krijgen. Hij joeg zelf al zwemmen de vissen in het net. Hij vertelde mij toen hij de vangst aan het binnen halen was dat hij in het hotel werkte maar dat hij dit weekend een feest had met veel vrienden en dat daar al die vis voor was. Het was nu de tijd dat de kleine sardientjes kwamen en daar maakte hij een heerlijk aperitief van. Hij legde uit dat je voorzichtig met het net moest zijn, dat het 50 euro kostte en dat je niet wilde dat het stuk ging.
Gisteravond hadden we nog een hele discussie met de jongen die op de camping werkte naar aanleiding van de stakingen. Hij vertelde dat hij mee gestaakt had vorig jaar en alleen maar gewoon te kennen wilde geven dat hij met veel dingen niet eens was en dat hij door de regering toen aangevallen was en op zijn rug geslagen terwijl hij alleen maar vreedzaam demonstreerde. Er zijn hier geen terroristen en anarchisten vertelde hij maar Grieken die ten einde raad zijn.
Ik ben iemand die voor Griekse maatstaven veel verdient, 1000 euro, maar werk meer als 12 uur per dag. Ik weet nu al niet hoe ik rond moet komen. Ik moet mijn vader die zijn hele leven gewerkt heeft, ook lang, bij de telefoonmaatschappij en die nu op zijn 67 nog een bijbaantje moet hebben, helpen. Er komt nu een nieuwe belasting dat je per vierkante meter grond die je hebt ook aangeslagen wordt en daar per maand voor moet betalen. Wij hebben bij ons huis een lapje grond maar kunnen de belasting niet betalen. De grond levert niets op, een paar olijfbomen.
De socialistische regering heeft in een week beslist dat alle buitenlanders die hier waren mochten blijven. Dat waren er heel veel. Die stemmen nu. Mijn broer werkt op een stembureau en vertelde dat de gewone Grieken omdat ze zo kwaad zijn dat naar hun mening niet geluisterd word niet meer komen stemmen, wel al die nieuwelingen die geen Grieks spreken.
Dat sinds de euro er is alleen maar alles duurder is geworden. Er een grote werkloosheid heerst en dat men het gevoel heeft nu helemaal uitgewrongen te worden. Hij had op onze camper gekeken en had gezegd, U bent Hollander, geen Duitser. Ik heb heel de tijd discussies met Duitsers die ons lui vinden. Ik wordt daar niet goed van. U moest eens weten hoe hard wij moeten werken om onze lasten betaald te krijgen. Ik lees hier op de camping de Duitse kranten en wat daarin gezegd word dat verschilt totaal van hoe wij hier in Griekenland het ervaren.
We kijken dadelijk even op internet als ik dit verslag maak en beslissen dan of we nog door naar Delphi gaan of dat we blijven en Delphi voor een latere keer bewaren.