Athene
Door: johanne
Blijf op de hoogte en volg John & Johanne
05 Oktober 2011 | Griekenland, Korinthe
Athene
Dinsdag 4 okt 2011
We staan vroeg op. , zien de zon zelfs nog opkomen. Om kwart voor 8 staan we bij de ingang van de camping waar een taxi door het al aanwezige personeel voor ons gebeld wordt.
Wanneer deze 10 minuten later arriveert dan zijn we in een kwartier op het station in Korinthe.
De taxichauffeur snelt met een gemiddelde van 100 km per uur over de smalle weggetjes, onderweg de hele centrale van het taxibedrijf runnend, geen moment heeft hij de telefoon van zijn oor gehad. Aangekomen draait hij een bonnetje uit zijn computer, 18 euro, en zonder boe of bah naar ons, maar pratend in zijn telefoon rijdt hij weer met hoge snelheid op het volgende af.
De reis naar Athene gaat erg goed, we moeten een keer overstappen, maar alles loopt gesmeerd. We worden in Athene door een Duitse mevrouw,die bij Venlo is geboren,en al 17 jaar hier in Griekenland woont uit de trein, onder de arm genomen. Het is nu een beetje zwaan kleef aan, want wij hadden al een Engels echtpaar die ons volgde. Ze leidt ons het station uit, de metro in, wijst waar we kaartjes kunnen kopen en gaat met ons de metrotrein in en neemt ons vervolgens bij het parlementsgebouw eruit. Ze zegt, je kunt nu even naar de wachten kijken, de metro weer in en een station verder eruit stappen voor de Akropolis. Dat doen we dus. Het is heel rustig op het parlementsterrein. Geen enkele demonstratie. De messen worden denk ik geslepen voor morgen wanneer heel Athene plat zal liggen. De aanwezige politie heeft het rustig. Wanneer er een filmploeg nadert duiken ze erop af, maar de mensen worden na een praatje met rust gelaten en kunnen hun werk doen, filmen dat er nu niets aan de hand is.
Daarna weer de metro in en bij het volgende station staan we onderaan de Akropolis. We bezoeken eerst het museum daarvan. Bijzonder mooi. Je loopt over de archeologische site waar nog aan de opgravingen gewerkt wordt en wat je kunt zien door de glazen vloer van het museum. Daarna kom je al de beelden tegen die men van de Akropolis gehaald heeft en ter bescherming in dit museum heeft opgeborgen. Helaas mag je er niet fotograferen dus ik heb niets ervan vast kunnen leggen.
Het museum geeft ook door maquettes en films een goed beeld van hoe de Akropolis ontstaan is, hoe het eruit zag en hoe het door de jaren zich ontwikkeld heeft en ook weer vernietigd is. .Van tempel in verschillende gedaantes naar kerk, moskee, kruitvatopslagplaats, en nu weer in zijn oude glorie enigszins hersteld.
Er wordt hard aan gewerkt en veel staat in de steigers
Het wordt een beetje een heksenketel als we hem zelf gaan beklimmen. Wat een mensen. Overal groepen en gidsen, je hoort alle talen van de wereld. Mij lijkt het een goudmijntje voor de Griekse regering. Tel uit je winst, 6 euro museum, 12euro beklimmen en dat voor echt wel vele duizenden mensen. Iedere dag weer.
Maar wat mooi en wat een prachtig gezicht ook op Athene. Genieten. John is even wel een beetje teleurgesteld. Hij liep hier 48 jaar terug en mocht toen overal inkomen. Tussen de tempels lopen. Allemaal verboden terrein nu. En toen was het een plaats van stilte in zijn gevoel. Maar ja je beseft wel dat tijden veranderen.
Na afloop gaan we weer naar beneden , lopen we door het gezellige Plaka en gaan bij een leuk restaurantje eten. Daarna lopen we daar de buurt door, bezoeken het Angora, bekijken de toren der winden, een windwijzer en wateruurwerk waar de verschillende winden op afgebeeld staan. En komen op de vlooienmarkt terecht. Daar kun je alles krijgen, je kunt het zo gek niet bedenken.
Het verbaast mij zo. Overal struikel je in ieder geval in dit deel van de stad over weer iets antieks, weer een zuil, weer een poortje, weer een hoop stenen. Weer een prachtig kerkje. Er is veel groen en hier in ieder geval niet Athene die vieze stad zoals je wel eens hoort, in tegendeel.
Er zijn overal gezellige terrasjes en het bruist van het leven. We genieten.
Daarna nemen we de metro naar het Nationaal Archeologisch Museum. We hebben in feite te weinig tijd om in alle rust dit allemaal te bekijken want je zou er wel een dag kunnen doorbrengen. Alleen al wat je op al de aanwezige vazen aan geschiedenis kunt zien. We lopen nu langs alles en krijgen een indruk, maar ik zou zeker nog eens dit mooie museum willen bezoeken.
Buiten gekomen kan ik nu mijn eerste Griekse priester op het fototoestel krijgen. Ik vind het genant om als ik er een tegenkom hem meteen op het toestel te zetten Vanmorgen had ik het aan een gevraagd maar die had nee gezegd. Hij was niet geheel juist gekleed en ik moest begrijpen dat een man van uniformen dan ook niet op de foto wilde. Je ziet veel priesters hier nog rondlopen. Minder dan ik verwacht had maar je komt ze toch heel regelmatig tegen. Heel het Griekse leven is nog doordesemd met het geloof. Wanneer er een kerkje open is worden er kaarsjes gebrand. Ik zelf doe dat ook altijd met allemaal goede wensen naar de kinderen toe. Vanmorgen nog in het mooie kerkje onder de Akropolis gedaan. Maar dat is eerlijk gezegd een beetje bijgeloof waar ik heilig in geloof. Hier bij de mensen in Griekenland is het geloof zo te zien nog heel echt van binnen. Mensen bidden en kussen de iconen. En de iconen kom je ook overal tegen, aan muren in cafe’s, in taxi,s, in de kleine kapelletjes langs de weg
Doodmoe maar tevreden pakken we de metro en trein weer terug naar de camping.. Ik vond het weer een dag met een gouden randje.
woensdag 5 oktober 2011
Heerlijk strandweer waar we enorm van genieten. ‘S morgens zie ik tijdens het zwemmen een Griek met een schepnet door het water snorkelen. Iedere keer komt hij aan de kant wat visjes brengen. Hij heeft 3 teilen. Een voor de sardientjes, een voor de vissoep en een hele grote teil waar hij de kanjer in hoopt te laten zwemmen straks. Die laatste teil is in tegenstelling tot de anderen nog niet gevuld.
Ik vertel hem dat wij dat vroeger aan de Franse kust ook deden maar dat we toen een harpoen hadden en daar ook mee op visjesjacht gingen. Dit was zeker zo makkelijk zei hij. Na de koffie besluit ik ook te gaan snorkelen en bij het piertje van het hotel naast de camping zijn hele scholen vissen te zien waaronder ook grote die met moeite zo op een bord zouden passen.
Net hebben John en ik heerlijk geluncht, Grieks brood met een omelet en van de middagpauze ga ik even gebruik maken om in de schaduw boven dit op de web te zetten en gelijk een felicitatie naar mijn jarig zusje Carien te versturen
Dinsdag 4 okt 2011
We staan vroeg op. , zien de zon zelfs nog opkomen. Om kwart voor 8 staan we bij de ingang van de camping waar een taxi door het al aanwezige personeel voor ons gebeld wordt.
Wanneer deze 10 minuten later arriveert dan zijn we in een kwartier op het station in Korinthe.
De taxichauffeur snelt met een gemiddelde van 100 km per uur over de smalle weggetjes, onderweg de hele centrale van het taxibedrijf runnend, geen moment heeft hij de telefoon van zijn oor gehad. Aangekomen draait hij een bonnetje uit zijn computer, 18 euro, en zonder boe of bah naar ons, maar pratend in zijn telefoon rijdt hij weer met hoge snelheid op het volgende af.
De reis naar Athene gaat erg goed, we moeten een keer overstappen, maar alles loopt gesmeerd. We worden in Athene door een Duitse mevrouw,die bij Venlo is geboren,en al 17 jaar hier in Griekenland woont uit de trein, onder de arm genomen. Het is nu een beetje zwaan kleef aan, want wij hadden al een Engels echtpaar die ons volgde. Ze leidt ons het station uit, de metro in, wijst waar we kaartjes kunnen kopen en gaat met ons de metrotrein in en neemt ons vervolgens bij het parlementsgebouw eruit. Ze zegt, je kunt nu even naar de wachten kijken, de metro weer in en een station verder eruit stappen voor de Akropolis. Dat doen we dus. Het is heel rustig op het parlementsterrein. Geen enkele demonstratie. De messen worden denk ik geslepen voor morgen wanneer heel Athene plat zal liggen. De aanwezige politie heeft het rustig. Wanneer er een filmploeg nadert duiken ze erop af, maar de mensen worden na een praatje met rust gelaten en kunnen hun werk doen, filmen dat er nu niets aan de hand is.
Daarna weer de metro in en bij het volgende station staan we onderaan de Akropolis. We bezoeken eerst het museum daarvan. Bijzonder mooi. Je loopt over de archeologische site waar nog aan de opgravingen gewerkt wordt en wat je kunt zien door de glazen vloer van het museum. Daarna kom je al de beelden tegen die men van de Akropolis gehaald heeft en ter bescherming in dit museum heeft opgeborgen. Helaas mag je er niet fotograferen dus ik heb niets ervan vast kunnen leggen.
Het museum geeft ook door maquettes en films een goed beeld van hoe de Akropolis ontstaan is, hoe het eruit zag en hoe het door de jaren zich ontwikkeld heeft en ook weer vernietigd is. .Van tempel in verschillende gedaantes naar kerk, moskee, kruitvatopslagplaats, en nu weer in zijn oude glorie enigszins hersteld.
Er wordt hard aan gewerkt en veel staat in de steigers
Het wordt een beetje een heksenketel als we hem zelf gaan beklimmen. Wat een mensen. Overal groepen en gidsen, je hoort alle talen van de wereld. Mij lijkt het een goudmijntje voor de Griekse regering. Tel uit je winst, 6 euro museum, 12euro beklimmen en dat voor echt wel vele duizenden mensen. Iedere dag weer.
Maar wat mooi en wat een prachtig gezicht ook op Athene. Genieten. John is even wel een beetje teleurgesteld. Hij liep hier 48 jaar terug en mocht toen overal inkomen. Tussen de tempels lopen. Allemaal verboden terrein nu. En toen was het een plaats van stilte in zijn gevoel. Maar ja je beseft wel dat tijden veranderen.
Na afloop gaan we weer naar beneden , lopen we door het gezellige Plaka en gaan bij een leuk restaurantje eten. Daarna lopen we daar de buurt door, bezoeken het Angora, bekijken de toren der winden, een windwijzer en wateruurwerk waar de verschillende winden op afgebeeld staan. En komen op de vlooienmarkt terecht. Daar kun je alles krijgen, je kunt het zo gek niet bedenken.
Het verbaast mij zo. Overal struikel je in ieder geval in dit deel van de stad over weer iets antieks, weer een zuil, weer een poortje, weer een hoop stenen. Weer een prachtig kerkje. Er is veel groen en hier in ieder geval niet Athene die vieze stad zoals je wel eens hoort, in tegendeel.
Er zijn overal gezellige terrasjes en het bruist van het leven. We genieten.
Daarna nemen we de metro naar het Nationaal Archeologisch Museum. We hebben in feite te weinig tijd om in alle rust dit allemaal te bekijken want je zou er wel een dag kunnen doorbrengen. Alleen al wat je op al de aanwezige vazen aan geschiedenis kunt zien. We lopen nu langs alles en krijgen een indruk, maar ik zou zeker nog eens dit mooie museum willen bezoeken.
Buiten gekomen kan ik nu mijn eerste Griekse priester op het fototoestel krijgen. Ik vind het genant om als ik er een tegenkom hem meteen op het toestel te zetten Vanmorgen had ik het aan een gevraagd maar die had nee gezegd. Hij was niet geheel juist gekleed en ik moest begrijpen dat een man van uniformen dan ook niet op de foto wilde. Je ziet veel priesters hier nog rondlopen. Minder dan ik verwacht had maar je komt ze toch heel regelmatig tegen. Heel het Griekse leven is nog doordesemd met het geloof. Wanneer er een kerkje open is worden er kaarsjes gebrand. Ik zelf doe dat ook altijd met allemaal goede wensen naar de kinderen toe. Vanmorgen nog in het mooie kerkje onder de Akropolis gedaan. Maar dat is eerlijk gezegd een beetje bijgeloof waar ik heilig in geloof. Hier bij de mensen in Griekenland is het geloof zo te zien nog heel echt van binnen. Mensen bidden en kussen de iconen. En de iconen kom je ook overal tegen, aan muren in cafe’s, in taxi,s, in de kleine kapelletjes langs de weg
Doodmoe maar tevreden pakken we de metro en trein weer terug naar de camping.. Ik vond het weer een dag met een gouden randje.
woensdag 5 oktober 2011
Heerlijk strandweer waar we enorm van genieten. ‘S morgens zie ik tijdens het zwemmen een Griek met een schepnet door het water snorkelen. Iedere keer komt hij aan de kant wat visjes brengen. Hij heeft 3 teilen. Een voor de sardientjes, een voor de vissoep en een hele grote teil waar hij de kanjer in hoopt te laten zwemmen straks. Die laatste teil is in tegenstelling tot de anderen nog niet gevuld.
Ik vertel hem dat wij dat vroeger aan de Franse kust ook deden maar dat we toen een harpoen hadden en daar ook mee op visjesjacht gingen. Dit was zeker zo makkelijk zei hij. Na de koffie besluit ik ook te gaan snorkelen en bij het piertje van het hotel naast de camping zijn hele scholen vissen te zien waaronder ook grote die met moeite zo op een bord zouden passen.
Net hebben John en ik heerlijk geluncht, Grieks brood met een omelet en van de middagpauze ga ik even gebruik maken om in de schaduw boven dit op de web te zetten en gelijk een felicitatie naar mijn jarig zusje Carien te versturen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
