Great Ocean Road

Alle lieverds, Renske, Jelger, elisabeth, Helene,bedankt voor de brieven. Stefan bedankt voor de reacties op de site. Vond het leuk te horen dat de clienten me wat missen. Kan ik toch nog terug komen. Maar eerlijk gezegd mis ik het werk op dit moment nog niet, het is zo leuk hier. Degene die me geschreven hebben,ik zit jammer genoeg weer aan een erg vreemd en onwennig toestel wat ook nog dollors slikt, antwoorden doe ik dus vanuit een internetcafe en ook de foto's op de site zetten.
Omdat het ons dagboek is toch maar wel op dit rotmachine de belevenissen van de laatste twee dagen opschrijven. Je maakt zo veel mee dat je na twee dagen al goed moet nadenken wat was het ook al weer.
We zijn aan de Great Ocean Route begonnen. En je wilt het niet geloven, maar wat gebeurt er als we net onderweg zijn,. We horen een vreselijk kabaal, en in de la waar ik al de etenspulletjes in had opgeborgen, gekinkel. Ik doe de la open, wat is er gebeurd. De fles dressing, net zo vet als de fles olijfolie is tegen iets anders aan gevlogen en weer ligt heel de camper onder een dikke olielaag.
Normale mensen dopen hun boten, en ook hun campers dus met champagne, nee wij doen dat altijd met olie.
Meteen konden we de gloednieuwe camper dus gaan schoonmaken.
Nu staan glazen flessen niet meer naast elkaar en er tussen schoonmaakdoekjes.
We hebben samen vreselijk staan lachen. John heeft een foto van mij gemaakt. Ik was echter zo ijverig bezig dat me shirt opgeschoven was en ik met een stuk bilpartij erop sta, of jullie die foto dus te zien krijgen is maar de vraag.
Na deze inwijdingceremonie zijn we dan toch op weg gegaan. Het eerste stuk was een heel lelijk verschroeid landschap. De beesten grazen op weiden dat je je afvraagd of ze nog een sprietje gras binnen kunnen krijgen. Toen we bij de kust kwamen werd dat wat minder. We reden nu weer langs een hardblauwe zee, met af en toe net als in Nieuw Zeeland ook een stukje groen gras wat beregend werd. De zee is prachtig. S'avonds kregen we inderdaad het Joseph en Maria verhaal. vanaf 3 uur zijn we begonnen om een stekje te vinden, maar alles was vol. Uiteindelijk kwamen we om 5 uur terecht op een wat verlopen camping. De kern bestond uit vaste staanplaatsen met een publiek wat als je in Nederland zou zijn zou bestempelen van de Vestkant of de Schilderwijk in den Haag. Allemaal aan de drank, achter allerlei geimprofiseerde tafels te barbequen. Vishengels overal aanhangend en staand. Vermakelijk om te zien. Wij konden alleen op een plek zonder electriciteit staan, helemaal achteraan op de camping. Aan een beekje en tegen een bergrand. een prachtig uitzicht. Tegenover het beekje was een grote boom waar allerlei vogels inzaten. In de beek zwommen op een gegeven moment zwarte vogels die enkel hun kop boven water hadden. Toen we die wilden filmen vlogen ze jammer genoeg weg en we hebben ze niet meer gezien.
We hebben een pracht campertje, helemaal idiaal. Van indeling en zo gezellig. we kunnen ook best zonder electriciteit want dan gaat alles op accus.Omdat alles zo mooi is heb ik ook meer poetsneigingen als anders. John zegt dat ik niet Miep Kraak moet worden.
Het weer was omgeslagen. Ja Helene, het regende. Waar al die Aussies om zaten te bidden, en waar wij nu niet op staan te wachten. Maar ik begreep dat zelfs de aussies vonden dat het beter in het binnenland kon vallen. We hebben het heel gezellig in ons campertje gemaakt.
We moeten een plan gaan maken, als we deze route gereden hadden hadden we eerst gedacht dat we dan ad en Simone tegen zouden komen,. helaas gaat dat niet door. Ad is waneer ik dit tik met een grote afscheidsreceptie bezig op zijn werk in Indonesie en gaat dan naar Nederland. Ze zijn ook dus weg als wij in Bali zijn. We zijn aan het kijken wat we nu in australie verder gaan bezoeken en ook wat we met de twee weken Bali doen. Of we dat laten, maar hoe decadent, we zijn er al 4 keer geweest en misschien kunnen we naar iets waar we nog niet heen zijn geweest. We hebben het bij wereldkontact voorgelegd, maar Hawai waar we graag heen hadden gweild kon niet, ze heeft wel een aantal andere mogelijkheden gegeven die we nog nazoeken zijn.
Dat was wat we gisteravond aan het bedenken waren, vandaag hebben we eerst de Oceanroute herpakt. We hebben een prachtige dag gehad met steeds weer een stukje verder langs de kust een spectaculair uitzicht. De 12 apostelen, een London Bridge, het zijn rotsen die in een zeer wilde zee staan.We zijn aan een strand geweest wat Johanna beach heet bij het stadje Johanna(een paar huisjes) Ik zou een slechter plekje op de wereld kunnen bedenken wat naar me genoemd was. Het was er zo mooi. Groenen vallei, prachtig strand. Hele hoge woeste golven. Het enige wat ik niet bij een strandje van mij niet zou willen was dat er niet gezwommen kon worden. Het was te gevaarlijk met de hoge golven. John en ik hadden heel veel spijt dat we gisteren nog niet even verder waren gereden want er was ook een vrij kamperen bij dat strandje waar heel wat mensen gestaan hadden. Op het strand waren vissers een vuurtje aan het stoken waar ze als ze de vissen gevangen hadden alvast erop konden leggen. We zijn er een tijdje gebleven en toen weer verder gegaan. We zijn nu in een plaats waar gisteren en vandaag een groot muziekfestijn was en waardoor mede alles aan de kust aan campings bezet was. Het is nu helaas afgelopen. Of misschien ook wel gelukkig want we hebben nu meteen plaats gehad.Ik ga nu lekker koken en zodra ik een internetcafe zie zal ik de foto's van al dit moois op de site zetten.