Heerlijk relaxen op Bali.
Door: johanne
Blijf op de hoogte en volg John & Johanne
17 April 2007 | Indonesië, Kuta
We zitten heerlijk uit te blazen op Bali. Wat een heerlijk eiland. Een eindje verder in de straat van ons hotel staat, de hemel op aarde, en dat is het. Simone heeft een heerlijk hotel voor ons uitgezocht en geregeld dat we na vertraging laat aangekomen op Bali door het hotel werden opgehaald. Een oud baasje wat al twee uur op het vliegveld op ons had staan wachten. Het was dan ook bijna half 2 tijd hier toen we in ons hotel aankwamen. Voor ons was het nog 4 uur later, dus jullie kunnen je voorstellen dat we na zeker 18 uur op heerlijk geslapen hebben. We hebben een snoezig bungalowtje. Helemaal vrijstaand. Een grote kamer met daarnaast een badkamer met een verzonken bad. Een eigen tuintje achter en voor de mooiste tuin die je je maar kan voorstellen. Met een heerlijk zwembad. Een massageplaats in de tuin waar ik me al heerlijk twee keer heb laten masseren. We zouden maar twee dagen blijven maar we hebben nu al besloten om misschien al de tijd te blijven. Je kunt het bijna niet geloven maar je zit dan voor een 38 euro per dag met ontbijt in de mooiste omgeving. Het zijn weer burmaachtige toestanden. Eten voor 3, 4 gulden, maar je kan ook voor een gulden makkelijk een maaltijd krijgen. Bedelaars op straat. En veel tempels. En heel veel lieve mensen.
Wat ons na 7 jaar opvalt is dat het aantal Balineese mensen erg toegenomen is en er ook veel meer bebouwing is, maar dat het aantal touristen teruggelopen is. Dit heeft alles met de bomaanslagen te maken want de Australiers blijven bijna allemaal weg. Heel triest voor de mensen hier die het van het tourisme moeten hebben.
Bij ons in het hotel is het ook niet druk. Het is dat er een bruiloft was van een engelse familie zodat er even veel mensen waren. Verder zijn er enkel een paar nederlandse echtparen. Voor een schamen wij plaatsvervangend ons de ogen uit het hoofd. Ze nemen van het ontbijt een bakje met eten mee voor tussen de middag en hij kwam zelfs voor een paar pannekoekjes in een servetje terug. Dan denk ik in een land waar je voor een gulden een maaltijd kunt krijgen. Houden ook altijd minstens drie ligstoelen bezet, twee in de schaduw en een in de zon, waar ze twee handdoeken per ligbed op leggen.
Verder alleen maar heel leuke mensen ontmoet. Een nederlande vrouw die voorlichting in de landen aan het opstarten is voor aidspreventie en waar ik heel gezellig mee heb zitten bomen.
Een echtpaar dat een gezamelijk iemand die wij kennen kent, enz.
De eerste dagen hebben John en ik alleen maar lekker liggen lezen bij het zwembad en de zee. en s'avonds een beetje Kuta verkent.
Gisteren heb ik een cursus surfen gedaan. Nou jongens dat viel niet mee. Wat is dat een vermoeiende sport. Zou je niet denken als je het zo ziet, maar je word er echt bekaf van. Het je bord door de branding sjorren, het peddelen, en dan op het bord te klimmen bij een hoge golf, heel erg vermoeiend. Ik heb er nog spierpijn van vandaag. Maar het was een heel leuke ervaring om te voelen hoe het is als zo'n golf je vooruit laat schieten en je net even op die plank kunt blijven staan. Het is me een paar keer gelukt, met hulp van de instructeur die je plank op het juiste moment een duw naar voren geeft om erg wankel er even op te blijven staan. Maar op het laatst werden de golfen erg hoog en kreeg ik het bord in mijn gezicht omdat ik het niet recht naar voren had gehouden in de branding en had er een knallende hoofdpijn van.Besloot toen maar dat dit niet de sport voor mij is, en me niet voor verdere lessen ingeschreven.
Wel ga ik morgen en maandag duiken. Ik heb kontact met de oude duikschool in Tulamben gekregen die ook in Kuta zitten en zij komen mij morgen bij het hotel ophalen omn te gaan duiken. Ik heb er enorm veel zin in.
Vandaag zijn we naar Sanur en Ubud geweest. John had ontdekt dat een auto huren maar 8 euro per dag kost, ongelooflijk niet, en heeft voor de komende dagen een auto gehuurd. Wij daarmee op weg naar Ubut vandaag. Ik wilde graag wat van de ceromonies hier zien en John vond het heel leuk om oude plaatsen ook weer te zien.
Als eerste werden we aangehouden door de politie. John moest zijn papieren laten zien en er werd ons vertelt dat we in overtreding waren. We hadden de auto van de verkeerde maatschappij gehuurd.Deze mocht geen auto's verhuren. Nu was dat ons hotel. De agent concludeerde dat we er niets aan konden doen en we mochten weer verder. Gelukkig geen bon, want je hoort vaak dat dat een manier is van de politie om hier hun maandgeld mee te verhogen.
Daarna zijn we naar Sanur gereden. We wilden de omgeving waar we toen bij Ad en Simone hadden gelogeerd weer terug zien. We hebben de boom aan het strand, en veel andere bekende plaatsen terug gevonden, maar het huis niet. Na eindeloos over paadjes door het bos gelopen te hebben vanaf de boom die we kenden kwamen we of bij teveel huizen terecht of bij twee huizen die niet de rieten daken hadden die we ons herinnerden. Dus jammer genoeg geen foto voor Simone van haar oude huis.
Daarna naar Ubud gereden. Veel tempels, overal offerandes, geen ceremonies. Wel een markt waar meer dan een derde van de handeswaar uit spul bestaat waar offerandes van gemaakt kunnen worden. Overal in Bali, bij elk hoekje zie je wel zo'n bakje staan met bloemen en wat eten. Zelfs op auto's en brommers is zo'n bakje bevestigd. Allemaal om de Goden gunstig te stemmen. We waren wel erg geschrokken van hoe Bali dichtgebouwd wordt. Vanuit Kuta naar Ubud is het bijna een lange weg met enkel maar huizen, winkeltjes en tempels. De grote stukken land met rijstvelden zijn bijna niet meer te zien. Af en toe een lapje. Toen we naar Kuta terugkwamen was het ook een gekrioel van auto;s maar vooral brommers.
Het was echt een huzarenstukje hoe John zich daar steeds doorheen manouvreerden.
De auto had matige remmen dus wat dat betreft was het ook uitkijken. Morgen gaat John op een andere auto uit.
Toen we in Kuta kwamen en de auto weer bij het hotel weggezet hadden bleek dat de ceromonie die ik in Ubud gehoopt had te willen zien, hier op het strand bezig was. Een hele plechtigheid waar op het laatst alles in zee werd geofferd. Ook twee kippen, dat vond ik best zielig, levend het water in.
Ze gaan hier sluiten, dus meteen een goede reden om te eindigen. Ik wil ook vroeg het bed in om morgen fris te duiken.
Wat ons na 7 jaar opvalt is dat het aantal Balineese mensen erg toegenomen is en er ook veel meer bebouwing is, maar dat het aantal touristen teruggelopen is. Dit heeft alles met de bomaanslagen te maken want de Australiers blijven bijna allemaal weg. Heel triest voor de mensen hier die het van het tourisme moeten hebben.
Bij ons in het hotel is het ook niet druk. Het is dat er een bruiloft was van een engelse familie zodat er even veel mensen waren. Verder zijn er enkel een paar nederlandse echtparen. Voor een schamen wij plaatsvervangend ons de ogen uit het hoofd. Ze nemen van het ontbijt een bakje met eten mee voor tussen de middag en hij kwam zelfs voor een paar pannekoekjes in een servetje terug. Dan denk ik in een land waar je voor een gulden een maaltijd kunt krijgen. Houden ook altijd minstens drie ligstoelen bezet, twee in de schaduw en een in de zon, waar ze twee handdoeken per ligbed op leggen.
Verder alleen maar heel leuke mensen ontmoet. Een nederlande vrouw die voorlichting in de landen aan het opstarten is voor aidspreventie en waar ik heel gezellig mee heb zitten bomen.
Een echtpaar dat een gezamelijk iemand die wij kennen kent, enz.
De eerste dagen hebben John en ik alleen maar lekker liggen lezen bij het zwembad en de zee. en s'avonds een beetje Kuta verkent.
Gisteren heb ik een cursus surfen gedaan. Nou jongens dat viel niet mee. Wat is dat een vermoeiende sport. Zou je niet denken als je het zo ziet, maar je word er echt bekaf van. Het je bord door de branding sjorren, het peddelen, en dan op het bord te klimmen bij een hoge golf, heel erg vermoeiend. Ik heb er nog spierpijn van vandaag. Maar het was een heel leuke ervaring om te voelen hoe het is als zo'n golf je vooruit laat schieten en je net even op die plank kunt blijven staan. Het is me een paar keer gelukt, met hulp van de instructeur die je plank op het juiste moment een duw naar voren geeft om erg wankel er even op te blijven staan. Maar op het laatst werden de golfen erg hoog en kreeg ik het bord in mijn gezicht omdat ik het niet recht naar voren had gehouden in de branding en had er een knallende hoofdpijn van.Besloot toen maar dat dit niet de sport voor mij is, en me niet voor verdere lessen ingeschreven.
Wel ga ik morgen en maandag duiken. Ik heb kontact met de oude duikschool in Tulamben gekregen die ook in Kuta zitten en zij komen mij morgen bij het hotel ophalen omn te gaan duiken. Ik heb er enorm veel zin in.
Vandaag zijn we naar Sanur en Ubud geweest. John had ontdekt dat een auto huren maar 8 euro per dag kost, ongelooflijk niet, en heeft voor de komende dagen een auto gehuurd. Wij daarmee op weg naar Ubut vandaag. Ik wilde graag wat van de ceromonies hier zien en John vond het heel leuk om oude plaatsen ook weer te zien.
Als eerste werden we aangehouden door de politie. John moest zijn papieren laten zien en er werd ons vertelt dat we in overtreding waren. We hadden de auto van de verkeerde maatschappij gehuurd.Deze mocht geen auto's verhuren. Nu was dat ons hotel. De agent concludeerde dat we er niets aan konden doen en we mochten weer verder. Gelukkig geen bon, want je hoort vaak dat dat een manier is van de politie om hier hun maandgeld mee te verhogen.
Daarna zijn we naar Sanur gereden. We wilden de omgeving waar we toen bij Ad en Simone hadden gelogeerd weer terug zien. We hebben de boom aan het strand, en veel andere bekende plaatsen terug gevonden, maar het huis niet. Na eindeloos over paadjes door het bos gelopen te hebben vanaf de boom die we kenden kwamen we of bij teveel huizen terecht of bij twee huizen die niet de rieten daken hadden die we ons herinnerden. Dus jammer genoeg geen foto voor Simone van haar oude huis.
Daarna naar Ubud gereden. Veel tempels, overal offerandes, geen ceremonies. Wel een markt waar meer dan een derde van de handeswaar uit spul bestaat waar offerandes van gemaakt kunnen worden. Overal in Bali, bij elk hoekje zie je wel zo'n bakje staan met bloemen en wat eten. Zelfs op auto's en brommers is zo'n bakje bevestigd. Allemaal om de Goden gunstig te stemmen. We waren wel erg geschrokken van hoe Bali dichtgebouwd wordt. Vanuit Kuta naar Ubud is het bijna een lange weg met enkel maar huizen, winkeltjes en tempels. De grote stukken land met rijstvelden zijn bijna niet meer te zien. Af en toe een lapje. Toen we naar Kuta terugkwamen was het ook een gekrioel van auto;s maar vooral brommers.
Het was echt een huzarenstukje hoe John zich daar steeds doorheen manouvreerden.
De auto had matige remmen dus wat dat betreft was het ook uitkijken. Morgen gaat John op een andere auto uit.
Toen we in Kuta kwamen en de auto weer bij het hotel weggezet hadden bleek dat de ceromonie die ik in Ubud gehoopt had te willen zien, hier op het strand bezig was. Een hele plechtigheid waar op het laatst alles in zee werd geofferd. Ook twee kippen, dat vond ik best zielig, levend het water in.
Ze gaan hier sluiten, dus meteen een goede reden om te eindigen. Ik wil ook vroeg het bed in om morgen fris te duiken.
-
17 April 2007 - 17:32
Monique:
Hee Johanne...
Heel veel plezier met je duiklessen he...
Ben sjuloersssssss
Groetjes,
Monique -
17 April 2007 - 18:13
Carien:
Wat dapper van je John, dat je op Bali durfde te rijden. Alfred en ik hadden een chauffeur, er waren toen nergens verkeersborden te zien. Het leek ons onmogelijk de weg te vinden op dat eiland. Mogelijk is dat ondertussen veranderd.
Jullie hotel lijkt me een klein paraijsje, geen wonder dat jullie daar langer blijven.
Liefs en groeten van Carien&Alfred -
17 April 2007 - 20:41
Sabrine:
hallo Johanne en John, ik vind jullie nog aan de witte kant hoor. ik zou als ik jullie was nog een maandje bij boeken!! Ongelooflijk dat jullie over een aantal weken, dagen denk ik, weer richting holland zullen gaan. Wat is die tijd omgevlogen.Geniet nog maar heerlijk van die mooie plaatsen. De temp in nederland is al heel aangenaam, je hoeft dus niet meer te acclimatiseren.
dikke kus sabrine -
19 April 2007 - 06:22
Eem:
Johanne, je durft toch ook maar alles!!!
Mijn maag draait om bij het zien van surfers en duikers!!! Goed van jou!
En het klinkt nog steeds heerlijk mannen!!! Volgens mij hebben jullie alles 100% genoten. Veel liefs!!! -
19 April 2007 - 08:26
Toos:
Hoi Johanne en John, heb even jullie leuke verhale gemist, omdat ik ander e-mailadres heb. Wat een paradijs daar op Bali; luieren, duiken, surfen. Johanne nu nog recht op de plank en je glijdt over de golven !
Heel, heel veel plezier,
Toos -
19 April 2007 - 15:21
Marijke En Hans:
Hi bofkonten,
Het is nog altijd niet voorbij, alhoewel de koningin nu snel jarig is!
Als ik de foto's van jullie prachtige hoteltuin zie wil ik onmiddellijk weer instappen. Misschien dit najaar, we zullen zien. Voorlopig zijn we bezig met een erg stoffige renovatie van onze woonkamer...
Geniet van jullie laatste reisdagen en tot ziens in Nederland.
Gr. ook van Hans, Marijke -
20 April 2007 - 18:41
Rien En Relinde:
Heerlijk genieten! Je hebt toch wel wat ervaring Johanne met het surfen. Herinner je je nog de cursus in de Kurenpolder? Dat was wel met zeil en op vlak water. Maar toch, het gevoel van de plank had je al!
Liefs van Relinde en van mij voor jullie beiden. Tot spoedig ziens. -
27 April 2007 - 23:44
Ingrid:
Hoiiiiiiii
Ik heb nog even jullie foto's bewonderd en uiteraard het dagboek gelezen. Nog heel even genieten en alvast een goed reis. Zijn jullie in ieder geval op tijd terug voor het grote feest van ons Bea.
Doeiiii groetjes en we mailen Ingie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
