De Fjorden

Maandag 21-6-2010
Andalsnes-Trollstigen-Valldall-Eidsdal- Geiranger,
105 km.
Ongeveer 5 uur onderweg.

Een dag met een platina randje.
Ik word om 7 uur wakker door het getik van zachte regen op het dak, o-je denk ik dat wordt geen Trollstigen vandaag. Ik slaap weer verder en wanneer we om kwart voor 9 beiden wakker zijn dan schijnt het zonnetje. We vertrekken om 10 uur van de camping en rijden eerst naar de Trollveggen. Dat is de hoogste steile bergwand in Europa. Hij is een kilometer loodrecht omhoog en voor bergbeklimmers de ultieme uitdaging.
Wij bekijken hem van beneden af en draaien dan weer om om naar de Trollstigen te gaan. Het weer is heel erg zonnig, ideaal om nu deze route te nemen. Het pad is smal. Wanneer we nog voor de Trollstigen een andere Burstner tegenkomen groeten John en de eigenaar daarvan elkaar, maar ook de twee spiegels geven elkaar een kusje. Zo smal is het. Het is een harde klap, maar de andere camperaar rijdt door en bij ons heeft de spiegel ook geen schade. Ik schrik er erg van. We krijgen de eerste haarspeldbochten. Stijl en scherp. Dan begint Truus ook erg te loeien van keer terug, keer terug, ze raakt denk ik in de war van het steile klimmen heen en weer. Het voelt aan van o je. We komen een camper tegen met een ouder stel. Het echtpaar straalt zo’n angst uit, om meelij mee te krijgen. In de auto wordt het stil. Het uitzicht is fenomenaal. Loodrecht naar beneden kijk je op het fjord bij Andalsnes. In een klein half uur zijn we boven. Daar is het prachtig. Je staat in een besneeuwd berglandschap. Beiden zijn we opgelucht daar beland te zijn en kijken onze ogen uit. Omdat deze weg tot een nationale toeristenweg wordt uitgeroepen is men bezig om een groot uitkijkplatform te bouwen. Er staan toeristenshops en wij komen daar twee knuffel elanden tegen met Noorse truien die worden gescoord voor de twee kleinkinderen. John heeft fantastisch gereden en is een echte eland geworden zoals je op een door mij gemaakte foto kan zien. We rijden verder. We komen nu langs een meer waar nog ijs op het water ligt. Daarna dalen we langzaam af. Bij een van de bezienswaardigheden mogen we niet parkeren. We worden door politie verder verwezen. Er staan veel militairen in officieel pak en we komen een bus tegen van de Koninklijke garde. We horen later dat daar een toeristisch hoogtepunt werd geopend door de minister haar zelf. We dalen via een prachtig berglandschap af naar Valldal. Zien onderweg veel watervallen, snel stromende rivieren, mensen die aan het raften zijn en Noren die aan het vissen zijn. Wanneer we beneden in Valldal aankomen zijn we weer net de laatste die op het veer mee kunnen en steken we over naar Eidsdal.
Een kwartier later staan we aan de overkant.
We hebben intussen wel honger en we parkeren aan de kade. Ik maak een heerlijk kopje soep warm die we aan de kade met brood op eten terwijl we kijken naar het op en neer varen van het veer.
Dan gaan we van Eidsdal naar Geiranger. Wederom een steile weg omhoog met veel haarspeldbochten. Maar we weten intussen dat de camper het makkelijk trekt en rijden er wat geruster op. Boven is een adembenemend uitzicht op het Geirangerfjord. Nu precies zoals je op de plaatjes altijd ziet. Blauw, met zicht op grote schepen. Vogels die zingen, het is adembenemend mooi, bijna om tranen in de ogen te krijgen. Voordat die inderdaad ook in mijn ogen springen, stopt er een bus en komen er een horde Nederlanders de stilte verstoren.
We dalen af naar het fjord en krijgen daarbij zicht op een aardige camping voor Geiranger waarbij je aan de rand van het fjord kan staan. We doen dat en installeren ons aan het water. De tafel en stoelen buiten en genieten van de zon.
Even later stopt een Nederlands echtpaar wat we op de vorige camping al zijn tegengekomen en boven op de top van de berg ook, nu ook hier en staat twee plaatsen van ons vandaan. We raken in gesprek en ze komen heel gezellig een borrel bij ons drinken. Het zijn leuke mensen en we wisselen onze reiservaringen uit.
Het is prachtig weer en heerlijk aan de rand van het fjord met uitzicht op de schepen die langs komen en de watervallen die je naar beneden ziet komen en de besneeuwde bergen rondom. Het fjord is uitgeroepen tot de mooiste reisbestemming door het blad de National Geografic en staat op de wereld erfgoedlijst. Heel erg te begrijpen als je er bent. Wat we vandaag gezien hebben ben ik in ieder geval in Europa nog nooit op een dag op zo’n korte afstand in zo’n pracht en zo’n verscheidenheid tegengekomen.

Praktische informatie.
Camping Geirangerfjorden 220 nok per dag, Wifi 50 nok.
Oversteek veer Valldal Eidall, 171 Nok,
Km 62974.


Dinsdag 2233-6-2010

Wanneer we wakker worden zien we dat er al een groot cruiseschip gemeerd is in de baai van Geiranger en even later zien we een enorm schip vlak voor onze camper voorbij varen en ook aanmeren achter het schip wat er al ligt. Nog in pyjama’s bekijken we dat schouwspel. Wanneer we gedoucht en aangekleed zijn en het ontbijtje op tafel staat wordt het file. Er komt een veerboot en kleine veerboot voorbij en voordat we ons zacht gekookt eitje verorberd hebben komen daar weer twee enorme cruise schepen achteraan.
We zitten heerlijk in het zonnetje alle bedrijvigheid van de schepen aan te kijken. De twee laatste schepen konden nl niet meer in de baai van Geiranger terecht maar liggen vlak voor onze camping. Bootjes varen af en aan en voeren de passagiers naar de kade toe. We horen de omroep van het schip vertellen welke excursies ze kunnen volgen en wanneer de laatste boot weer naar het schip vaart.
Er springen vissen boven het water, ik dacht dat het vliegende vissen waren maar van de mensen in de omgeving hoor ik dat ik niet goed gekeken heb en dat het dolfijnen waren. Hoe goed ik ook kijk, ik zie er jammer genoeg geen meer.
Internet werkt niet op de camping, ik heb 50 nok betaald voor een dag internetten, veel geld vind ik, maar op een of andere manier wil mijn computer niets van hun computer weten. Het probleem heb ik al vaker meegemaakt op reis en ik weet echt niet waar het aan ligt. Maar terwijl ik probeer kontact te krijgen met de Wifi van de camping lees ik ook dat de netwerken van de boten tot mijn beschikking staan. Helaas ken ik daar niet de beveiliging van.
We wandelen daarna naar het dorpje Geiranger. Het is kleiner dan ik gedacht had, maar overvol van de mensen van die boten.(Totaal met max. bezetting moeten er toch een 6000 mensen rondlopen, op de camping hangt een formulier met welke boten, wanneer komen en met hoeveel mensen) Allemaal toeristenwinkeltjes waar je de voor Noorwegen geijkte toeristentroep kan kopen al moet de eerlijkheid mij gebieden te zeggen dat de kwaliteit hoger is da n ik meestal gewend ben in dit soort oorden tegen te komen. We houden het na een half uurtje voor gezien en wandelen weer terug naar ons rustig plekje aan het fjord.
Om 6 uur vertrekken alle schepen weer, luid de sirenes loeiend die enorm veel echo in de bergen geven. Het was leuk te zien hoe alle bootjes weer aankwamen, met een verrekijker de mensen op het dek, in hun hut en boven bij het zwembad te bekijken, de bootjes opgetakeld zien worden, de ankers gelicht en ze dan het fjord uit zien varen. Wat een rust weer. Het wordt nu kouder, de zon verdwijnt, er komt een guur windje opzetten, we bekijken het fjord verder vanuit de ramen van de camper.


woensdag 23 juni 2010

Geiranger, Stryn, Loen, Olden. Km 63078, 104 km

Een pracht dag. Het is heel erg warm. We worden ’s morgens weer gewekt als om half 8 weer zo’n kanjer van een cruiseschip vlak voor de camping zijn kettingen naar beneden laat ratelen. Gauw opstaan, we willen toch weg. Voordat we vertrokken zijn ligt er weer een tweede kanjer naast en als wij even later door het dorp Geiranger rijden staan de bussen al in rijen achter elkaar om de passagiers op te vangen en naar mooie plekjes in Noorwegen te rijden. Wij zijn ze gelukkig net voor. We rijden een prachtige weg, route 60. Eerst weer met heel veel haarspeldbochten naar boven, laatste blik op het Geirangerfjord. Maar dan komen we in een prachtig sneeuwlandschap. We parkeren de camper, stoeltje buiten, (John wil nooit zitten, zegt dat doe ik in de auto al genoeg), en café Hipper wordt geopend. Ik zet lekker koffie en alsof we op wintersport zijn, zitten we in de sneeuw te genieten van het kopje koffie dat dan eigenlijk nog lekkerder smaakt als anders. Ik smeer ons maar goed in, want je verbrandt levend tussen de sneeuw op deze hoogte. Wanneer we dan later weer verder gaan is honderd meter verder een heel groot gletsjermeer. Het is enorm groot en ligt midden tussen de bergen. Om stil van te worden. Ook daar blijven we dan weer kijken. Vrij kort hierna gaan we 3 tunnels in, 4,5 4,4 en 2,5 km lang en komen dan in een ander dal. Meteen stuikelen we al over een inmens grote waterval, we stappen uit en ik klim naar beneden. John filmt dit alles van boven. We dalen verder en komen aan het Njordford aan. Omdat we zoveel stops gehad hebben is het intussen etenstijd en stoppen we aan een prachtig plekje aan dit fjord en openen café Hipper weer. Het is genieten in de zon met zicht op de blauwe fjorden die in alle brochures staan, de besneeuwde bergen, een kerkje in de verte, het zou bijna een cliché zijn als ik er niet echt in zat.
In Stryn doen we de boodschappen. We slaan voor de zekerheid, hoewel we nog wel hebben, ook wat wijn hier in want op de vorige camping kon niemand aan alcohol komen omdat vanuit Geiranger dat enkel te krijgen was in Alesund of hier, beide toch plaatsen meer dan 100 km verder. Dit soort zaken moet je voorkomen, niet waar.
We komen dan in Olden aan. Hier liggen weer 2 kanjers van cruiseschepen aangemeerd. En voor de cruiseschepen geeft de Koninklijke Garde een muzikale uitvoering. Gewoon weer boffen dat we dat tegen komen. Ik fotografeer voor de band het meisje dat de bekkens speelt. Ze heeft een hoed op met een enorme pluim, we zouden dat met carnaval als uniformen kunnen gebruiken, ze zijn zelfs mooier dan de uniformen van het vrouwenorkest Gekkenwerk dit jaar.
Ze hebben ook een peloton met soldaten dat precies in de maat marcheert, met geweren op de grond slaat, die geweren laten draaien, in de lucht gooien en dan allemaal tegelijk afschieten. Een klein kindje naast mij schrikt er zo van dat het niet meer stil is te krijgen. De Noorse afdeling muziek van de kapel die strak in de houding staat, terwijl de collega’s deze huzarenstukjes uithalen, hebben moeite om hun gezicht in de plooi te houden.
Wanneer we onze weg vervolgen komen we bij een prachtige kerk aan. De Olden Nye Kyrkje. De toren steekt af tegen de besneeuwde bergen en binnen is het te bezichtigen en bestaat uit een mooi sober houten interieur. Wel grappig, er is een lijst van allemaal vrouw-figuurtjes, die allemaal hun handen zo houden dat het de vrouwelijke uitvoering van Manneke Pis is.
Daarna rijden we door naar de camping die ik op de Tom Tom had ingevoerd.
Op het campingplaatje in een Noorse campinggids stond een plateau aan een meer met een groot vuur erop. De omschrijving was dat het uitkeek op de gletsjer Briksdal, dat je er gebruik mocht maken van de kajaks en roeiboten en uitzicht had op het Njordford. Aangezien het vandaag de dag is dat het midzomerfeest gevierd wordt dacht ik, daar moet ik zijn.
En het slaat zelfs de stoutste verwachtingen.
Ik zit heerlijk in de zon buiten te internetten. Heb zicht op grote besneeuwde bergen en op de gletsjer. Ik zie van twee kanten watervallen naar beneden storten. We staan vlak bij een brug die het uiteinde van de uitloper van het fjord verbindt, links en rechts een mooi water. Onder de brug zwaluwnesten, waarvan de zwaluwen af en aan vliegen. (Te laag helaas, dat is dus het enige minpuntje van Noorwegen, ben je net weer aan prachtig weer gewend dan worden de voorspellingen weer minder) .
Maar ook een groot vuur opgebouwd en vanavond is het het midzomernachtfeest. Dus ik stuur dit snel weg en ga voor het eten zorgen.
PS, weer een minpuntje, John kan geen tv-bereik krijgen. Ik denk dat de hoge bergen rondom hier voor zorgen. Met vanavond Duitsland en morgen Nederland. Lastig, maar ik heb hem al gezegd dat hij het op de laptop kan bekijken. Want de Wifi werkt hier perfect.


Praktische informatie. Camping Oldevatn Olden. Coördinaten N 61 graad 45.455 ER 06 graad, 48.313, 160 Nok, elektriciteit inbegrepen

Bezine in Olden getankt, km 63069 284 kronen.



Donderdag 24-6-2010

Het weer valt honderd procent mee. Licht bewolkt en vaak zon. We luieren lekker. Camper schoonmaken, wasje doen, lezen uit de boeken nu die ik van Fieke heb meegekregen, John wat bijslapen en puzzelen, en een tochtje met de roeiboot die de camping ter beschikking stelt. Ik had nog wel met de kajak willen gaan, maar John vond de roeiboot al genoeg. Had geen zin in een nat pak, het water is nog wel koud. Het zicht is prachtig vanuit het fjord. Ik tel op een gegeven moment 6 watervallen die naar beneden storten, en dat zijn niet eens erg kleintjes.
Gisteren viel het midzomerfeest wat tegen. De Nederlanders zaten om half 6 al achter de boterham, de Duitsers gingen naar die Mannschaft kijken en een klein beetje Noren zat bij een klein vuurtje worstjes te grillen en maar een paar hielden het wat langer vol, maar dat was een besloten groepje van de camping.
Intussen is de zon weggetrokken en begint het een beetje te miezeren. Maar het is bijna half 7 en ik ga koken. Vanavond Nederland aan de bal en John wil dat perse zien. Kan dat op een grote plat beeldscherm in een soort recreatieruimte bekijken. Alles op de camping is zeer verzorgd. Wanneer het weer wat mee zit blijven we langer en anders trekken we morgen weer verder na eerst de gletsjer hier bekeken te hebben.