een dag mt een gouden randje - Reisverslag uit Åndalsnes, Noorwegen van John & Johanne - WaarBenJij.nu een dag mt een gouden randje - Reisverslag uit Åndalsnes, Noorwegen van John & Johanne - WaarBenJij.nu

een dag mt een gouden randje

Door: johanne

Blijf op de hoogte en volg John & Johanne

21 Juni 2010 | Noorwegen, Åndalsnes

Zondag 20 juni

Bud-Andalsnes 244km.


Vanmorgen staan we op en is het een stralende dag. De zon schijnt volop en het fjord is helemaal blauw gekleurd. Ongelooflijk hoe prachtig het is. Wanneer ik foto’s neem om dit ook vast te leggen raak ik in gesprek met een aantal Duitsers. Zij staan hier voor langere tijd, vinden het de mooiste plek op aarde, vanwege de natuur, maar vooral ook omdat ze hier heel veel vis uit de zee halen.
We ontbijten gezellig. Het is vaderdag en John krijgt de meegegeven cadeautjes van de kinderen en Renske skyped . We gaan daarna op pad.
Ongelooflijk hoe mooi de route naar Andalsnes dan zal zijn. We rijden eerst naar Molde en verdwijnen dan in de eerste lange tunnel om het Fannefjorden te oversteken en komen dan later weer bij een mooie staafkerk aan met een prachtig kerkhof daarnaast. Ik wil nog lang niet dood, maar zou het zo zijn dan vind ik dit kerkhof en een kerkhof wat we een half uur later passeren nog een mooiere optie als de Bieberg, het kerkhof in Breda dat ik heel prachtig vind. Het moet voor de Noren uit de buurt toch een goede gedachte zijn om daar ooit komen te liggen.
Net nadat we het staafkerkje bekeken hebben komen we bij het veer en kunnen we als laatste mee varen. Het is de eerste keer dat we met een veerpont een fjord oversteken. We moeten 185 nok betalen. John probeert met een grapje nog wel onder de 6 meter te blijven, er staat op onze camper, 6,02, maar nee de 40 cm extra ziet de kaartjesverkoper op het veer heel goed, en met het een grap van zijn kant worden we toch in de dure klasse ingedeeld.
We zijn dan snel in Andalsnes. Het dorpje zelf is niet erg bijzonder. Schijnt in de tweede wereldoorlog helmaal platgebombardeerd te zijn. Aan de haven parkeren we. Er meren hier vaak grote cruiseschepen aan. Terwijl wij er zijn, ligt er geen. Wel staat er een hotelbus uit Tjechie. Zo’n bus waar mijn Tante Nel een aantal keren mee op vakantie is geweest en waar wij als kinderen dan altijd erg veel plezier om hadden, het zijn net rijdende doodskisten. Ook deze. Terwijl het een prachtige dag is en je eindelijk buiten kunt zijn zitten de mensen in de bus aan hun tafeltjes de middagmaaltijd te gebruiken.
Ook uit een Duitse camper stapt iemand, een heerlijke geur van gebakken spek komt uit een zeer donkere camper. (Wat ben ik toch blij met ons heerlijk lichte van alle kanten van ramen voorziene campertje) Aan de kade staat een bijzonder iets. Een treinwagon die tot kapel is omgebouwd. Wij bezoeken hem en ik steek daar zoals gebruikelijk een kaarsje op voor onze kinderen en kleinkinderen en voor de zaken die ik denk die ook wat extra genade kunnen gebruiken. Op het zelfde moment bezoekt een Japans echtpaar deze kapel. Hij loopt echt van het begin tot het einde alleen door het oog van zijn camera deze bijzondere treincoupe te bekijken terwijl hij tijdens het lopen en filmen het commentaar in spreekt.
We rijden daarna door naar de camping die we ook aangeraden gekregen hadden, maar als we eraan komen zeggen we beiden nee. Aan de camping die aan de voet ligt van de Trollstigen is een restaurant verbonden waar op dit moment wel 3 bussen geparkeerd staan en waar het voor ons idee, we zijn aan de rust van Noorwegen gewend, krioelt van de mensen. We keren terug naar een camping, 8km weer terug die we bij Aldalsnes gezien hebben. Andelsnes Camping & Motel.
We worden er alleraardigst ontvangen. Krijgen nog het advies om vandaag nog even door te rijden naar de Trollwand, de 1000 meter hoge bergwand, op een kwartier rijden van hier en na een bijzondere brug waar de Raumabaan trein overheen komt. We staan echter op zo’n heerlijk plaatsje op de camping dat we besluiten lekker hier te blijven. Ik was geïnspireerd door de Duitse camper, bak ook eieren met spek die we lekker buiten opeten en daarna haal ik de gordijntjes die in de slaapkamer hingen weg om nog meer van alle kanten van het uitzicht te kunnen genieten. Of dat slim is geweest moeten we nog even aanzien. We hebben nu inderdaad overal uitzicht, maar het is misschien ook wat kaal.
We genieten heel de middag van de zon. Het is een pracht plaats waar we zijn. We kijken vooruit op het fjord waar toen we aankwamen het water laag stond maar waar door de vloed het steeds hoger komt te staan. Aan drie kanten hebben we zicht op besneeuwde bergen. Een berg met name lijkt erg op de Matterhorn en we begrijpen meteen waarom Andalsnes een van de lievelingsplekjes van Oom Wim was als hij in Noorwegen kwam.
Ik lees mijn boek weer uit en kan opnieuw een exemplaar achterlaten voor andere campinggasten.
Om 6 uur hebben we vanwege vaderdag ook nog met Nienke, Tijs en Noor kontact. Heerlijk na ’s morgens het jongste nu ook het oudste kleinkindje weer te zien. De kleine aap net twee jaar oud laat ons zien dat ze een kaartje heeft waar haar naam op geschreven staat. En vertelt ons dat ze die dag naar de speeltuin is geweest.
We eten ’s avonds een Godenmaaltijdje. John had in de uitverkoop thuis een oventje gekocht en we gebruiken dat de eerste keer. Ik maak er heerlijke gebakken aardappelblokjes met knoflook in klaar en John bakt op de barbecue koteletten klaar. Samen met de laatste komkommer en tomaten van Appie Heyn die wonderlijk goed in de ijskast zijn gebleven met de verse kruiden die ik in de potjes bij me heb en een krop sla van hier, de laatste knoflookboter van Bas, en frambozen na, ik weet zeker zelfs in een 3 sterrenrestaurant had je niet beter kunnen eten.
Intussen zitten we binnen in de camper en het zonlicht schijnt op de bergen met sneeuw die in de avondgloed ook rood worden. John heeft zitten te genieten van het voetbal en weer een uur later het is twaalf uur en ik zit nog zonder lichtje aan in de camper dit verslag bij te werken. Ik vind Noorwegen gewoon eindeloos , helemaal als de zon schijnt en het helder weer is.
Wanneer ik klaar ben met dit verslag is het half een ‘s nachts. Het is nog helemaal licht, wat avondrood over de bergen. Van drie kanten komen de besneeuwde pieken op je af. Vogels hoor je nog zingen. Ongelooflijk, hoe mooi!!!



Praktische informatie

Km 62879
Diesel getankt in Andalsnes, km 62860, 32 liter, 384, 63 kronen.
Camping Andalsnes Camping & Motell AS, 215 kronen
Veer Solsnes Afames, 185 kronen

  • 21 Juni 2010 - 07:07

    Monique :

    Lieve mensen,

    Wat geniet ik met jullie mee....

    Groetjes
    Monique

  • 21 Juni 2010 - 19:10

    Carien:

    Hoi lieverds,
    Prachtige natuur in Noorwegen. Je maakt me enthousiast over dit land.
    Geniet ze met nog veel mooi weer en zonneschijn.

    Groetjes, Carien

  • 22 Juni 2010 - 21:53

    Toos:

    Lieve Johanne en John,
    wat klinkt dat geweldig !! Heerlijk om het allemaal te lezen en de fotos te zien.Ik ben nu klaar met ontruimen van mijn huis in Breda; mail nu vanaf Hennie en ga zo slapen, Een dikke kus voor jullie,
    Toos

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Noorwegen, Åndalsnes

John & Johanne

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 553
Totaal aantal bezoekers 154855

Voorgaande reizen:

27 Oktober 2012 - 25 November 2012

Mexico

08 September 2011 - 17 Oktober 2011

Griekenland

03 Juni 2010 - 11 Juli 2010

Noorwegenreis

07 Mei 2009 - 28 Juni 2009

Zijderoute

28 December 2006 - 30 April 2007

Tailand,Birma, New-Zeeland, Australie, Bali

12 Augustus 2005 - 16 Augustus 2005

Portugal, Frankrijk,Oosterijk, Zwitserland, Ialie

17 April 2002 - 15 Mei 2002

China-Tibet

22 Oktober 1992 - 20 November 1992

Annapurnatrekking

Landen bezocht: